Wat moeten we toch met al die dozen?
Je hebt 'm vast wel eens gehoord, het Engelstalige gezegde one man's trash is another man's treasure. Dat wat jij als troep ziet, als last, als een probleem, precies dat zou voor een ander weleens een schat kunnen zijn. Exact waar ze naar op zoek waren, een oplossing voor een probleem waar zij mee worstelden.
Overal dozen
We hebben hier een voorbeeld van uit onze eigen praktijk. Al vijf jaar op rij brengen wij de Omdenken Scheurkalender uit. Ergens vanaf september staat ons kantoor aan de Oudegracht in Utrecht bomvol dozen, gevuld met tienduizenden scheurkalenders. Ze worden door de drukker aan ons geleverd in doosjes met 17 stuks, maar de meeste mensen bestellen er in onze webwinkel maar 1. Dus pakken we ze netjes voor je in en versturen de pakketjes naar hun gelukkige nieuwe eigenaren. Maar ja, dan blijf je dus wel zitten met al die dozen waar ooit 17 scheurkalenders in zaten.
Een toevallige passant
Tot op een willekeurige woensdag (oud-papier-ophaaldag in de binnenstad van Utrecht) een toevallige passant langs ons kantoor liep en een stapel dozen zag liggen. Onze troep bleek precies waar hij naar op zoek was. Deze voorbijganger was namelijk Lennart Wolfert. Lennart is designer en illustrator maar ook een echte spellenman en de bedenker van Knapsack. Een handgemaakt houten spel dat zich perfect leent voor een middag in het park. Probleem is alleen dat Knapsack wordt geleverd in een prachtige gele tas. Ideaal om het spel mee naar het park te vervoeren, maar niet zo ideaal om daarin het spel via de post naar zijn klanten te sturen. En toen struikelde hij op straat over onze dozen. Hij bedacht zich geen moment, belde aan en zo was er een win-win-situatie geboren.
Wij gaan lekker door met scheurkalenders verkopen, leggen de dozen apart voor Lennart en één keer in de zoveel tijd komt hij ze bij ons halen om Knapsack in te versturen. Ideaal. One man's old paper is another man's very handy verpakkingsmateriaal. 😉