Vertrek

Laatst stond ik op het punt om samen met mijn vrouw de deur uit te gaan. Het was tijd om te vertrekken en ik moest wachten tot ze klaar was. Ik werd van binnen ongeduldig. Ik merkte dit en besloot een andere keuze te maken.

Ik ging er bij zitten en gaf met een glimlach te kennen dat ik het fijn vond om nog even te wachten… Mijn vrouw zag snel genoeg dat dit geen normaal tafereel was. Ze moest lachen en deed haar best om me zo kort mogelijk te laten wachten. Er ontstond een spel. We gingen al glimlachend de deur uit. Door een andere benadering geen frustratie, maar vreugde. Wat een wereld van verschil.


Mark Verhees
Zie ook Mark`s blog.