Vandaag eens iets anders dan normaal. Geen inspirerend omdenkverhaal, maar juist het tegenovergestelde. Een vastdenkfabel. Niet waargebeurd (of stiekem toch wel?) maar wel stof tot nadenken.
Een Nederlandse firma had een roeiwedstrijd tegen een Japanse firma georganiseerd. De wedstrijd zou met een achtmansboot op de Maas worden gehouden. Beide equipes trainden lang en hard om zo goed mogelijk voor de dag te komen. Toen de grote dag kwam, waren beide teams "topfit". Toch wonnen de Japanners met een voorsprong van een kilometer.
Het Nederlandse team was zwaar aangeslagen. De oorzaak van deze vernietigende nederlaag moest absoluut boven water komen. Het topmanagement liet een projectteam vormen om het probleem te onderzoeken en aanbevelingen te doen. Na langdurig onderzoek bleek dat de Japanners zeven mensen hadden, die roeiden en dat één man stuurde, terwijl in het Nederlandse team één man roeide en er zeven stuurden.
De leiding nam een adviesbureau in de arm voor een studie over de structuur van het Nederlandse team. Na enkele maanden van inspanningen kwamen de adviseurs tot de slotsom, dat er te veel mensen stuurden en te weinig mensen roeiden.
Om een volgende nederlaag te voorkomen, werd de teamstructuur ingrijpend veranderd; er kwamen nu vier stuurlieden, twee hoofdstuurlieden, twee stuurmanagers en er werd een prestatie-waarderingssysteem ingevoerd om die ene roeier nog meer te stimuleren.
Het volgende jaar wonnen de Japanners weer, nu met een voorsprong van twee kilometer. Het management ontsloeg de roeier vanwege de slechte prestaties, verkocht de roeiriemen en verdere investeringen in een nieuwe boot werden stopgezet. Het adviesbureau werd geprezen en het resterende geld werd onder het management verdeeld.
Bron.