Stoelaanschuifdeskundigen

Twee meiden zitten naast elkaar, achter in het klaslokaal. Vlak achter hen staat de zogenaamde nakijktafel. Aan deze tafel staan twee stoelen. Er is echter bijna geen kind dat na het nakijken de stoel even aanschuift. En van die onaangeschoven stoelen hebben de twee meiden achter in de klas last. Gewoon, omdat het stoort.

Op een dag komen de meiden bij me om zich over deze onaangeschoven stoelen te beklagen. Om hen te helpen maan ik alle kinderen om de stoelen bij de nakijktafel voortaan netjes aan te schuiven. Maar ja, kinderen doen dat niet. En dus komen de twee meiden niet veel later opnieuw bij me om opnieuw te klagen over het onvermogen van hun medeleerlingen de stoelen aan te schuiven.

Ik denk even na. Zou het handig zijn om de klassendienst daar ook verantwoordelijk voor te maken? Maar ja, de klassendienst heeft al een overvol takenpakket. Daarom had ik bijvoorbeeld ook al een boekendienst ingesteld, die verantwoordelijk is voor de netheid van de boekenkast.

`Hmm`, denk ik hardop na, `eigenijk heb ik twee kinderen nodig, die erg goed stoelen aan kunnen schuiven. Die dus zeg maar `stoelaanschuifdeskundige` zijn. Kinderen die ik dit belangrijke werk toe kan vertrouwen, zonder dat ik ze er telkens aan moet herinneren`. `Stomtoevallig` stonden die twee meiden voor mijn neus. `Kunnen jullie deze verantwoordelijke taak aan?`

De meiden keken me trots aan. Natuurlijk wilden zij wel helpen! Ik schreef op het bord onder de klassendienst en boekendienst wie de stoelaanschuifdeskundigen zijn. Uiteraard hebben zij zich vol verve van deze taak gekweten.


Bob Rhebergen
16 november 2011