Rode draad

Ik moest voor mijn studie een artikel schrijven over innovatie. Ik koos voor innovatie en sociale media. Genoeg over te vinden, zou je zeggen. En inderdaad. Een beetje te veel zelfs.

Op het gegeven moment had ik heel veel informatie gevonden, een hele hoop nieuwe inzichten opgedaan en lappen tekst geschreven, maar er zat geen lijn in. Juist door de veelheid aan informatie liep mijn artikel niet lekker, het had geen duidelijke insteek. Er ontbrak een rode draad. Op een gegeven moment zat ik maar weer eens naar mijn scherm te staren, niet wetende hoe ik nu verder moest.

Maar opeens had ik het. Dat was het! De rode draad van mijn artikel zou het ontbreken van een rode draad zijn! Het moest een verhaal worden over mijn worsteling, over de struikelblokken op het gebied van sociale media en innovatie, waaronder die onoverzichtelijke informatiestroom. Ik had die wel benoemd in het artikel, maar me niet gerealiseerd dat ik er tijdens het schrijven zelf voortdurend tegenaan liep. Juist dat zou de perfecte invalshoek voor mijn artikel worden.

Zo gezegd, zo gedaan.
En aldus was het probleem omgedacht tot mogelijkheid.


Bas Renooij
27 september 2011