Omdenken Podcast - Aflevering 31 - Topsport en blessures
Voordat we beginnen met deze aflevering, willen we jullie, onze luisteraars, iets vragen. Op dit moment is onze podcast al meer dan een miljoen keer beluisterd. Een miljoen keer. Dat is echt bizar veel. En gelukkig krijgen we ook regelmatig DM’s, tweets, recensies en mails van jullie. Met daarin waarom je luistert of een mooie anekdote over hoe een aflevering van onze podcast jou geholpen heeft.
En naar die verhalen zijn we nu op zoek. We willen 2019 graag afsluiten met een kerstspecial. Een aflevering waarin we jullie aan het woord laten. Waarin jullie antwoord geven op de volgende vragen:
Welke inzichten heb jij gekregen door het luisteren naar de podcast? En wat heb je ermee gedaan? Baan opgezegd? In de spiegel gekeken en jezelf een sukkel genoemd?
Vertel het ons. Deel je verhaal.
Dat doe je door via WhatsApp een audiobericht in te spreken van maximaal 1 minuut en die te sturen naar, nu komt er een 06-nummer, dus pak even pen en papier of je telefoon, ik wacht wel even. Ja? Kunnen we? Komt-ie: 06- 42 11 68 48. Komt-ie nog een keer hoor. 0642116848. Dus vertel ons in een audiobericht welke inzichten deze podcast jou opgeleverd heeft en wat je daar mee gedaan hebt. En wie weet delen we jouw reactie in onze kerstspecial!
“Acht keer in de week trainen? Is een soort baan eigenlijk dus.” “Dat wil ik het nog net niet noemen.”
Omdenken
In deze aflevering gaat Berthold in gesprek met Tessa. Ze speelt handbal op een heel hoog niveau en is daardoor regelmatig geblesseerd. Het lukt haar niet om op een goede manier met die blessures om te gaan. Samen onderzoeken we of ze de frustratie over haar blessure ook ergens voor kan gebruiken. Of ze het om zou kunnen denken.
Hoe kan ik luisteren?
Dat kan door hier meteen door te klikken naar je lievelings-app. Dat kan bijvoorbeeld via Spotify, Apple Podcasts of Google Podcasts. We zullen hieronder ook een linkje naar YouTube invoegen, helemaal makkelijk! Het beeld is wel heel saai... Als je niks ziet of hoort, kun je hier klikken.
Het verhaal waar Berthold het over heeft:
In de jaren zestig van de vorige eeuw was de Australiër Derek Clayton een van de minst begiftigde marathonlopers ter wereld. Bijna een meter negentig lang en met een relatief lage zuurstofopname had hij een lichaamstype dat allesbehalve ideaal was voor langeafstandslopen. Desondanks compenseerde hij zijn onvolmaakte lichamelijke eigenschappen door harder te werken dan alle anderen. Hij liep meer dan 250 kilometer per week.
Hoewel dit zware regime aanvankelijk succesvol was, liep hij op een bepaald moment tegen een muur op: hij bereikte wat de limiet van zijn natuurlijke mogelijkheden leek te zijn. Met een persoonlijk record van twee uur en zeventien minuten, meer dan vijf minuten langzamer dan het wereldrecord, kon hij niet wedijveren met de toprenners van zijn generatie. Voorbij een bepaald punt leidden harder werken en kilometers vreten niet tot een verbeterde prestatie. Integendeel. Het leidde in 1967, tijdens de voorbereiding van de marathon van Fukuoka in Japan, tot een ernstige blessure.
Clayton moest een maand gedwongen rust nemen om te herstellen. Na deze maand liep hij, hevig teleurgesteld vanwege zijn onoverbrugbaar geachte trainingsachterstand, in het kader van zijn voorbereidingen een andere marathon in Japan. Eigenlijk alleen maar om te testen in hoeverre hij hersteld was. Wat gebeurde er? Tot zijn verbazing – en die van de hele wereld – verbrak hij na een maand niet trainen zijn persoonlijk record met meer dan acht minuten. Clayton was daarmee de eerste mens in de geschiedenis die een marathon liep in minder dan twee uur en tien minuten. Zijn blessure en gedwongen rust leidden hem rechtstreeks naar een ongekend wereldrecord. Was trainen zijn geheim? Nee. Juist het níét trainen was zijn geheim.
Het verhaal van Clayton kan onderschreven worden met tientallen vergelijkbare verhalen van niet alleen topsporters, maar ook verhalen van buiten de sport. Alsof een blessure en een daaropvolgende periode van herstel het lichaam niet alleen terugbrengen tot de staat waarin het daarvoor verkeerde, maar tot een hoger niveau dan ooit tevoren. Dankzij het herstel is er sprake van overcompensatie. Alsof tegenslag en herstel het lichaam sterker maken dan ooit.
Bedankt voor het luisteren!
Bedankt voor het luisteren!
Ken je dat? Had je net alles een beetje op de rails, je vakantiegeld was binnen, de zon scheen, werd opeens je gloednieuwe fiets gestolen. Of erger, gingen ze fuseren op het werk, werd je partner hopeloos verliefd op iemand anders of begon je hartklep beangstigend te lekken. Het is leuk, dit leven, maar waarom gaan de dingen zo vaak anders dan we zouden willen?
Zoals verwacht loopt alles anders. Dat is niet alleen de titel van één van onze boeken, maar ook van de theatershow waarmee Berthold op dit moment door het land toert.
In een wervelende mix van pijnlijk herkenbare humor, filosofische bespiegelingen en tragikomische zelfonthullingen deelt Berthold in deze one-man-show zijn nieuwste visie op het omdenken van problemen. Solo, dit keer. Zonder acteur, dus. En ook zonder PowerPoint. En hopelijk ook met een publiek zonder al te veel verwachtingen, want de eerste maanden zijn het try-outs.
Kijk op omdenken.nl/theatershow voor meer informatie en een volledige speellijst. Die gaan we hier niet integraal voorlezen want daar zit niemand op te wachten.
Dank je wel voor het luisteren en tot volgende week! Of tot in het theater! De kaartverkoop vind je hier.
Meer podcasts
Je vindt al onze podcasts hier.
Wil je ons iets vertellen? Je mening geven? Iets delen? Vinden we superleuk! Je mag ons altijd mailen via contact@omdenken.nl.
En tot slot willen we je nog om een kleine gunst vragen. De beste manier om podcasts te ontdekken is namelijk mond-tot-mond-reclame. Dat iemand je vertelt dat je een podcast echt moet luisteren. Vind jij nou dat de Omdenken Podcast zo’n podcast is, vertel je vriendin, oom, collega, vader, kapper of mondhygiënist dan eens over ons.
Tot volgende week!
