Moes

Gisteren zag ik de theatervoorstelling Moes, waarin Adelheid Roosen haar demente moeder speelt. Ik zou me geen raad weten met een moeder die alleen nog maar onverstaanbare klanken uitstoot en totaal onbegrijpelijke dingen doet. Adelheid maakt er echter een prachtige voorstelling van.

Zo laat ze haar moeder bloemen op haar gezicht leggen en in haar mond stoppen. Samen liggen ze helemaal in een deuk. Er zit ook een anekdote in dat haar moeder in plaats van een koekje een lap rauwe biefstuk met boter serveert bij de koffie. Adelheid eet het lekker op en vraagt meteen nog een plak.

Het mooie is: Adelheid doet deze dingen volgens mij niet om de situatie bewust ‘om te denken’ of om een bepaald effect te bereiken, nee, zo is ze gewoon.


Agnes van Maanen, juni 2011
Zie www.ffnaarmoes.nl