Lachverbod

Als mijn zoon als kleuter in een dwarse bui was dan zei ik altijd: "Mooi zo, dat komt goed uit want het is hier toch verboden te lachen. Ja, echt waar," zei ik dan, "ik heb het gisteren gelezen in de krant en er is ook een verboden te lachen politie, dus blijf maar zo boos kijken, dan kan jou niks gebeuren."

Gegarandeerd dat hij binnen een paar seconden begon te lachen en niet meer op kon houden. Ik speelde het dan nog even door, door te fluisteren: "Niet doen! Straks horen ze je! Sssssttt, stil nou!" Nou, dan was er geen houden meer aan. Hij lag in een deuk en de boze bui was nergens meer te bekennen. Ik gebruik het nu nog weleens en hij is inmiddels acht. Als kinderen in de klas het horen, moeten ze ook gelijk hard lachen.


Colinda Hoogerwerf