La Tour Eiffel
De Parijzenaars vonden de Eiffeltoren aanvankelijk heel erg lelijk en ze wilden er het liefst zo snel mogelijk weer vanaf. Maar het bouwwerk werd per ongeluk omgedacht.
De Eiffeltoren werd ooit gebouwd als monumentale toegang tot de Wereldtentoonstelling in 1889. Tijdens de tentoonstelling was de toren een succes, maar daarna daalden de bezoekersaantallen drastisch, om op het nulpunt te eindigen. Zelfs het verlagen van de toegangsprijzen mocht niet baten.
De stadsbewoners waren van het begin af aan al niet blij geweest met de 317 meter hoge toren, maar nu hij zijn functie verloren had, waren ze hem helemaal zat. Ze vonden hem lelijk, een gevaarte dat niet bij de architectuur van Parijs paste en dat daar maar een beetje de skyline van hun stad stond te domineren. Weg ermee, met dat metalen onding! En het was inderdaad ook de bedoeling dat de Eiffeltoren na twintig jaar weer zou worden afgebroken.
Maar... vanwege z’n hoogte bleek het bouwwerk wél heel geschikt voor communicatiedoeleinden. Er werden zendmasten op geplaatst en in 1908 werd zelfs het eerste lange-afstandsradiobericht vanaf de toren verzonden. Om die reden ging men voorlopig toch nog maar even niet over tot sloop.
Wat was het gevolg? In de jaren dat de Eiffeltoren daar lelijk en wel zijn radiotaken stond te verrichten, groeide de constructie alsnog uit tot hét symbool van Parijs. Van een stalen onding werd het in de loop der tijd een architectonisch meesterwerk, een van de zeven moderne wereldwonderen, een toeristische trekpleister die jaarlijks zes miljoen bezoekers telt. Parijs zonder de Eiffeltoren – wie kan zich dat nu nog voorstellen?
Pam van der Veen
11 oktober 2011
Met dank Annemieke Veenhuysen voor de tip.