Kater

Mijn 40ste verjaardag. Tijd voor een feest. Ik word overvallen door ja-maar’s. ‘Maar ja, feest hou ik niet van.’ ‘Maar ja, als ik het nu niet doe, doe ik het nooit.’ Na lang wikken en wegen zeg ik er ‘ja’ tegen en zo breekt een stressvolle voorbereidingstijd aan.

Op de dag zelf werk ik me een slag in de rondte. WC papier op de wc, ballonnen, kurkentrekker, vuilnisemmers legen en klaarzetten, ruimte gezellig maken. Mijn steun en toeverlaat die de hele dag aanwezig zou zijn, is er niet. Manlief wil doorwerken,`anders krijgt hij het niet af`.

Gelukkig, op tijd is alles klaar. Mooi warm weer. Prachtige tuin in lentebloei. Gezellige versiering. Zestig mensen zijn speciaal voor mij gekomen. De catering komt: het ziet fantastisch uit, heerlijk eten. Ze vragen of ikzelf gekookt heb.

Goeie muziek, leuke mensen die met elkaar in contact komen door de wat-is-je-relatie-met-de-jarige-stickers, die ik per persoon gemaakt heb. Lekker dansen in de woonkamer, eten tot twee uur ’s nachts, kortom, een en al gezelligheid, het is een geweldig feest.

Maar waar is de jarige? Nergens te bekennen. Vanaf half tien lig ik namelijk doodziek in bed. Teveel stress in combinatie met hitte, iets doen waar ik geen plezier in heb, onder te grote tijdsdruk moeten werken, met de verkeerde mensen om me heen, kortom, een zware kater is het resultaat. Het leukste deel van het feest maak ik niet mee.

Maar dan de vraag. Ga ik deze kater behouden of ga ik het ‘werkelijke’ verjaardagscadeau uitpakken? Ik ben tenslotte jarig. Dus er zal wel een diepere gift in deze gebeurtenis verscholen liggen. Ja toch?! Welk ‘inzicht’ heb ik aan deze kater overgehouden? Ten eerste. Je kunt niet van mensen verwachten, dat ze iets doen waar ze geen plezier in hebben. Dat geldt voor mij maar ook voor de hulptroepen. Ten tweede. Vanaf nu kan ik heel concreet duidelijk maken, wat ik in soortgelijke situaties nodig heb en wat zij dan kunnen doen.

Eindresultaat van mijn feest: beter verwachtingenmanagement van mijn kant, een verdieping in mijn relaties, waardering voor ieders talent en last but not least – laten we dat niet vergeten – voor de aanwezigen een geweldig feest. Veertig en een stuk wijzer.


Barbara Winkelhuyzen
www.MakingChoices.nl

mei 2011