Inbrekers kunnen op meerdere manieren een huis binnenkomen. Er zijn natuurlijk de brute, simpele manieren, zoals met een koevoet de deur forceren of een shovel de gevel eruit rijden, maar het kan ook subtieler en intelligenter. Hoe? Door om te denken. En wel door middel van de strategie van het verleiden.
Inbrekers zijn er een kei in.
Twee fascinerende, waargebeurde voorbeelden.
Piano
Een echtpaar is met vakantie en geeft haar sleutels in bewaring bij de buren. Na enige dagen komt er een bestelbusje voorrijden. Twee keurige mannen stappen uit en bellen aan bij de buren. ‘Wij komen een piano brengen voor uw buren, maar het lijkt of er niemand thuis is. Als we aanbellen doet niemand open. Kunt u ons misschien helpen?’ Argwanend vragen de buren of de bezorgers niet een andere keer terug kunnen komen. ‘Dat is geen enkel probleem, maar we komen uit het noorden van het land. Als we de piano nog een keer zouden moeten bezorgen, zou dat voor uw buren nogal wat kosten met zich meebrengen.’ Na enig praten besluiten de buren de pianobezorgers te helpen. Ze blijven echter, uit voorzorg dat er iets misgaat, de hele tijd in de buurt, totdat de bestelbus de straat uitrijdt.
De volgende dag komt hetzelfde busje opnieuw de straat ingereden. ‘We hebben gisteren een fout gemaakt, uw buren hebben een beuken piano gekregen, dat had een berken moeten zijn. Daarom moeten we de piano weer ophalen. De berken kunnen we helaas pas volgende week leveren. Maar maakt u zich geen zorgen. De extra transportkosten zijn uiteraard voor onze rekening.’
In vol vertrouwen – tot nu toe was alles steeds goed gegaan immers – doen de buren opnieuw de deur open en het busje verdwijnt even later met de piano. De pianobrengers laten echter niet meer van zich horen. En als de buren terugkomen van vakantie blijken alle sieraden en andere kostbaarheden verdwenen te zijn. Hoe? Een inbreker had zich in de piano verstopt. ’s Nachts was hij eruit gekomen en op zijn gemak het hele huis doorzocht. De volgende dag sjouwden de ‘pianobrengers’ de piano, inclusief hun collega en de spullen, het huis uit.
Parkeerplek
Een invalide man beschikt over een privéparkeerplaats, die hem door de gemeente op zijn nummerbord ter beschikking is gesteld. Op een dag komt hij thuis en er staat een andere auto op zijn plek. Boos schrijft de man een briefje en legt dat onder de ruitenwisser van de auto. ‘U staat op mijn plek. Ik ben slecht ter been. Wilt u uw auto hier niet meer parkeren’. De man parkeert zijn auto verderop in de straat en gaat naar huis. Als hij de volgende ochtend ziet dat de auto die op zijn plek stond vertrokken is, loopt hij naar zijn auto en zet hem terug en gaat naar binnen. Niet veel later ziet de man dat er ditmaal onder zijn ruitenwisser een briefje zit, met een envelop. Hij loopt naar buiten en leest: ‘Ik heb uw briefje gelezen. Excuses voor het ongemak. Mijn vrouw moest dringend naar de dokter. Om u tegemoet te komen, bij deze twee kaartjes voor een theatervoorstelling. Ik hoop dat het programma u bevalt.’
De invalide man smelt van de goedheid van zijn medemens en gaat niet veel later met zijn vrouw naar de schouwburg. Als ze ’s avonds thuiskomen is er goed nieuws en slecht nieuws. Het goede nieuws is dat ze dit keer zonder problemen kunnen parkeren. Het slechte nieuws is dat hun hele huis leeggestolen blijkt te zijn.
Ken je vergelijkbare verhalen?
Laat het ons weten.
We smullen d`r van.
Mail ze naar info@omdenken.nl