Housing First

Voor mensen die dakloos zijn is de weg terug naar de samenleving vaak uiterst moeizaam. Als je de wereld van het dakloos zijn niet van binnenuit kent, is het bijna niet voor te stellen hoe ellendig die tocht kan zijn. Bijvoorbeeld. Een klassiek traject begint in de goot, daarna volgt een hostel of pension, de volgende stap is het wonen in een groep met twee of drie dagdelen begeleiding. Maar wonen in een groep geeft allerlei spanningen, die de betrokken vaak niet aankunnen. En waarom zouden ze überhaupt in een groep moeten leren wonen? Kortom, in de praktijk is het vaak een eindeloze tocht met de nodige terugval. Gelukkig kan dat ook anders. Radicaal anders.

In New York is een organisatie die ‘Housing First’ heet. Zij draaien het vraagstuk honderdtachtig graden om. Bij hun aanpak krijgen dakloze psychiatriepatiënten direct een woning aangeboden. Vanaf het begin. Al het papierwerk wordt daarna geregeld. Hun redenatie? Als het wonen goed geregeld is, geeft dat rust op allerlei gebied. Vanuit die situatie is het makkelijker een aantal dingen goed te regelen. Bovendien weet de cliënt nu meteen waar hij zijn best voor moet doen. Niet om een huis ooit-en-straks te bemachtigen, maar zijn bestaande huis hier-en-nu te behouden.

De eerste cijfers over slagingspercentages van Housing First zijn uiterst bemoedigend. Zo blijkt uit onderzoeken dat rond de 85% van de deelnemers er in slaagt zijn huis te behouden. Na New York zijn in allerlei andere steden in Amerika en Canada dan ook vergelijkbare projecten van start gegaan. Ook in Nederland is het ‘Housing First’ principe inmiddels door Discus in Amsterdam en De Tussenvoorziening in Utrecht in praktijk gebracht.

Jules van Dam
De Tussenvoorziening, Utrecht