In de jaren zestig draaide er in Californië een talkshow van Joe Pyne. Het programma had een nogal sarcastische toon. Zo kwam het nogal eens voor dat Pyne een gast nog maar nauwelijks geïntroduceerd had, om hem meteen daarna ongemeen fel aan te vallen. Bij voorkeur over zijn uiterlijk.
Nu was deze benaderingswijze van Pyne nogal vreemd, aangezien hij zelf een wat afwijkend uiterlijk had: wegens een amputatie had hij een houten been. Maar ja, dat was hoe het programma werkte en aangezien de gasten meestal naar publiciteit hongerende halve mislukkelingen waren, leverde het amusante televisie op.
Op een avond bezocht musicus Frank Zappa, excentriek uiterlijk, lang haar, artistieke snor en sikje, de talkshow. Joe Pyne deelt Zappa klaarblijkelijk in bij de sectie halve mislukkingen. En dus vloog Pyne er met gestrekt been in. Frank Zappa was echter niet voor een kleintje vervaard. En zo ontstond de volgende, veelgeciteerde, dialoog.
Joe Pyne: 'Met dat lange haar zie je eruit als een meisje.'Frank Zapppa: `En met die houten poot zie jij eruit als een tafel.'
Na de reactie van Frank Zappa was Joe Pyne met stomheid geslagen. Het studiopubliek ging uit z'n dak. Joe Pyne, nota bene de koning van de belediging, was met zijn eigen wapens verslagen. De tweeregelige Pyne-Zappa-dialoog is dan ook op honderden plekken geciteerd. Waarom was Joe Pyne met stomheid geslagen? Omdat Zappa's belediging sterker was dan de zijne. Het was niet zo dat Zappa de houding van Joe Pyne spiegelde, hij spiegelde hem versterkt. Om die reden is het dan ook een perfect voorbeeld van omspiegelen.
Dit verhaal is ook te vinden in Berthold Gunsters boek Ik ben oké, jij bent een sukkel.
Licentie: CC BY-NC-SA 2.0