Rob is vader van Femke, een negenjarig meisje met het syndroom van Down. Femke is een heerlijke meid, ze kan echter ook verschrikkelijk eigenwijs zijn. Als ze `s morgens voordat ze naar school gaat haar kleren aandoet, zitten ze vaak schots en scheef. Maar als haar ouders daar dan iets van zeggen (`het ziet er niet uit, ze zullen je uitlachen, laat mij je helpen`), wordt ze alleen maar bozer. Waar bemoeien ze zich mee! Ze wil het zelf doen!
Zo hebben de ouders en dochter bijna dagelijks ruzie. Het probleem lijkt onoplosbaar. Hoe meer de ouders Femke willen `helpen`, des te meer gooit ze de kont tegen de krib. Op een dag heeft Rob het echter helemaal gehad met deze dagelijkse strijd. Wat doet hij? Helemaal niets! Hoe moeilijk hij dat ook vindt, na diep ademhalen besluit hij om haar gewoon met de kleren achterstevoren naar school te laten gaan.
Wat er op school gebeurt, valt te voorspellen. Wat haar ouders al die tijd met de beste goede bedoelingen hebben proberen voorkomen, gebeurt nu juist: Femke wordt uitgelachen. Ze schaamt zich diep, komt thuis en moet huilen. Uiteraard troosten haar ouders haar. Wat doet Femke echter als de tranen gedroogd zijn? Ze vraagt of haar ouders haar in het vervolg willen helpen.
Vanaf die dag neemt Femke de aanwijzingen dankbaar aan en na enkele weken kan ze zich zelfs zonder hulp helemaal goed aankleden.
Berthold Gunster
Ik ben oké, jij bent een sukkel
A.W. Bruna Uitgeverij, 2011