Ik werk in de intramurale zorg voor mensen met een verstandelijke beperking. Voor cliënten met ernstig probleemgedrag is het nogal ingewikkeld om een goede dagbestedingplek buitenshuis te vinden. Zo ook voor twee cliënten van onze woonlocatie.
Er restte hen niets anders dan de hele dag op de woongroep te blijven. Dat was geen wenselijke situatie. Om de leefwereld te vergroten, moest de dagbesteding buiten de woonlocatie plaatsvinden, was de gedachte. Maar voor die twee cliënten, die erg gevoelig waren voor overprikkeling, was dit niet haalbaar.
Toen introduceerde de directie de 24-uurszorg in het beleid. Dit had als voordeel dat de structuur voor cliënten duidelijker en voorspelbaarder werd en dat ze gedurende de dag niet te veel verschillende begeleiders kregen. Voor de moeilijk plaatsbare cliënten werd wonen en dagbesteding samengevoegd. Voortaan kregen zij niet meer dan twee verschillende begeleiders per dag. Een begeleider start met hen de dag op en verzorgt de daginvulling, waarbij het gewone ritme van alledag als leidraad geldt. De volgende begeleider neemt het over en sluit met hen de dag af.
Al snel kwam de directie erachter dat deze situatie, waarbij wonen en dagbesteding waren samengevoegd, eigenlijk heel goed paste binnen het nieuwe concept van 24-uurszorg en het bieden van meer duidelijkheid en structuur. Cliënten hoeven immers niet meer naar een andere locatie, en dat maakt de dag voor hen zeer veilig en overzichtelijk. Een goede ontwikkeling voor met name op laag niveau functionerende cliënten met stoornissen in het autistisch spectrum.
Opeens werd dat wat eerst een probleem was, het aan huis gebonden zijn van cliënten, gezien als een sterk punt in het nieuwe beleid. De situatie was niet veranderd, maar oogstte opeens alom lof. Men vond het zelfs zo positief, dat de directie ons aanmerkte als een pilot. De hele organisatie is nu trots op onze locatie, waar voor sommige cliënten wonen en dagbesteding is samengevoegd en waar dit prima werkt.
Sierd Santema
14 december 2011