Chapeau

Onze twee lagereschoolkinderen kwamen met woorden thuis die wij hen niet geleerd hadden en ook niet zouden leren. Zij waren verbaasd toen wij zeiden die voor hen nieuwe woorden al lang te kennen. En nog verbaasder waren zij te horen dat wij nog veel viezere woorden kenden.

Welke dan? Vroegen zij. Na enig goed geacteerd aarzelen, vertrouwden wij hen de volgende afschuwelijke woorden toe: ‘chapeau’ en ‘carotte’. En na lang aandringen ook ‘fenètre’. Zonder de betekenis te vragen renden de kinderen naar de buren om hun nieuwe kennis te delen en al gauw klonken de woorden uit andere kindermonden in onze straat tot verbazing van hun ouders.

Dit duurde enkele weken totdat onze dochter uit een kinderfilm op televisie opmaakte dat carotte toch iets anders kon betekenen. Lachend hebben wij toen een bekentenis afgelegd.

Inez en Robin Linthorst

Overigens.
De woorden zijn de Franse omschrijvingen voor hoed, wortel en raam.