Tijdens het eten ging de telefoon. Iemand van een callcenter. Een keurige meneer wilde mij omstandig iets verkopen waar ik geen behoefte aan had.
"Sorry, meneer," onderbrak ik de man, "u belt mij op dit moment niet zo gelegen, maar ik ben zeer geïnteresseerd in uw aanbieding. Zou ik u vanavond om een uur of tien even kunnen terugbellen?".
"Helaas", antwoordde de callcentermedewerker, "dat zal niet gaan, dan werk ik niet meer". "Maar dat geeft toch niet", vervolgde ik, "dan geeft u toch gewoon uw mobiele nummer?". "Mijn mobiele nummer?", antwoordde de man. "Dat is toch privé"?
"Maar u belt mij toch ook privé, we zijn toch vrienden, daar gaan we toch verder niet moeilijk over doen?", beargumenteerde ik. Na nog eenmaal aandringen of ik toch echt niet zijn nummer mocht hebben, hing hij snel op en kon ik ongestoord verder eten.
Mark Verhees
maart 2012
Uit `Omdenken in relaties`, Berthold Gunster (2011)