Boze buurvrouw? Blije buurvrouw!
Tegenover mijn huis woont ‘de boze buurvrouw’. Soms schreeuwt ze heel hard
lelijke dingen tegen haar kinderen. Dat ze het allemaal alleen moet doen en dat
ze er he-le-maal klaar mee is, dat ze geen cent meer heeft en dat zij nooit wat
doen en dat ze het niet meer aankan. Ondertussen met pannen gooiend. En het zoontje
roept dan ‘mama hou op, mama doe normaal’.
Ik heb het al vaker gehoord en bij het gordijn staan luisteren. Dan voel ik
verdriet in mijn buik en krijg ik tranen in mijn ogen. Ik besloot er iets mee
te doen. Na een paar dagen nadenken besloot ik naar haar toe te gaan. Met een
mooie bos roze rozen. En haar dan te vragen of ik haar ergens mee kon helpen.
Ik keek uit mijn raam naar de overkant. Ja, ze was thuis. Ik liep de straat
uit, de hoek om en zei allemaal lieve dingen tegen mezelf, want ik was
best een beetje nerveus. Ik ben namelijk best wel bang voor boze, schreeuwende
mensen.
Ze deed open. Ik riep: ‘Dag buurvrouw, mag ik even bovenkomen, ik wil je wat
vragen’. ‘Ja, is goed’, zei ze enigszins argwanend. ‘Ik ben Lisa, ik ben je overbuurvrouw en ik heb deze bloemen
voor je meegenomen’. ‘Oh, waarom is dat?’ Ik antwoordde: ‘Omdat ik soms hoor
dat je soms zo boos bent, dus ik dacht, misschien kan ik je ergens mee helpen?’
Ze keek me met open mond aan. Het was even stil. ‘Kom binnen! Jee, echt, wat
ontzettend lief van jou.’
We zijn nu een paar weken verder. Af en toe ben ik eens gaan koffie drinken
met, zoals ik haar nu noem, mijn blije buurvrouw. Na een tijdje heb ik voor
haar een twitteraccount aangemaakt onder de naam @blijebuurbvrouw. Omdat ze
door mijn blog al een fenomeen was op Twitter, had ze meteen al honderd
volgers, die haar elke dag blije
berichtjes gingen sturen. Gisteren heb ik met haar het Okura Hotel in Amsterdam
bezocht. We wonen er vlak naast en het hotel had alle omwonenden uitgenodigd
voor een rondleiding. Wat vertelde ze me tijdens ons uitstapje met een
stralend gezicht? Dat ze was aangenomen bij de Hema! Kijk, dan kan mijn dag
niet meer stuk, natuurlijk.
Een bijdrage van Lisa Portengen.
Lisa`s eerste blog over de ‘boze buurvrouw’.