Omdenken kan groots en meeslepend zijn: er worden complete bedrijven veranderd, er worden prachtige ideeën bedacht en levens veranderen. En soms is het niets meer dan volledig meebewegen met de ander.
Het meeste Omdenken gebeurt in het klein, in ons eigen leven, tussendoor. De kleine alledaagse problemen kunnen soms heel gemakkelijk worden omgedacht door nét even anders naar het probleem te kijken, of door nét even anders in de situatie te gaan staan. Omdenkers sturen ons vaak hun omdenksels uit het leven van alledag, die weliswaar klein lijken, maar een grote impact hebben gehad op problemen waar ze voorheen mee worstelden of de manier waarop ze naar problemen kijken.
Zo stuurde Willemien ons de volgende anekdote:
Ik ben huisarts. In de spreekkamer komt een jongetje van jaar of 4 binnen met zijn moeder. Hij ziet mijn bureaustoel op wielen en klimt er meteen op. Mooi – nu weet ik meteen dat hij zich goed genoeg voelt om te klimmen. Zo’n stoel is natuurlijk machtig mooi: heerlijk draaien en wiebelen, en je zit er zo lekker hoog op! Moeder probeert hem eraf te krijgen, maar het joch heeft zijn zinnen gezet op deze stoel en niks anders. Dat kan een drama worden... Huilen, iedereen uit z'n doen, afspraak loopt uit.
Instinctief ga ik meteen op de (een stuk lagere) patiëntenstoel zitten. Ik kijk met een droevig gezicht naar hem omhoog en zeg met een zielig stemmetje: "Ach dokter, ik voel me zo ziek! Kan je me alsjeblieft helpen?” Beteuterd antwoordt het jongetje: "Maar ik ben geen dokter" en glijdt zó van de stoel af. De rest van het gesprek liep op rolletjes. Ik vraag me af of dit verhaal nog steeds de ronde doet in die familie...
Heb jij ook zo'n mooi voorbeeld van alledaags omdenken? Deel het met ons! Meer verhalen in de rubriek Alledaags Omdenken vind je hier.