Op school was het uurschema veranderd. Het gevolg was dat de speeltijd van de kinderen korter was geworden. En zo ontstond een probleem, want voor Mark, een leerling met een meervoudige handicap, was altijd veel tijd nodig om hem voor het speelkwartier uit zijn rolstoel te halen, aan te kleden en weer terug in zijn rolstoel te zetten. De hulpleerkracht stelde dan ook voor, dat Mark voor deze korte periode in de klas zou blijven.
In eerste instantie leek dit de enige mogelijkheid tot één van de klasgenootjes, Elke, suggereerde om Marks jas achterstevoren aan te trekken, zodat al het technische werk met de rolstoel overbodig werd. "Wat zullen de andere kinderen dan wel niet zeggen?", repliceerde een klasgenoot, "zal hij er niet gek uitzien met die jas achterstevoren?" Deze vraag bracht Elke tot het voorstel dat niet alleen Mark, maar ook alle andere kinderen uit de klas hun jas achterstevoren aan zouden doen.
Zo gezegd, zo gedaan. Die dag gingen niet alleen Mark en alle kinderen van zijn klas, maar ook de juf en de hulpleerkracht naar buiten met de jas achterstevoren aan. Het leverde een bizar, humoristisch en ontroerend beeld op. En Mark? Hij straalde. Uiteraard.
Anouk Liebrand
Koru Konsult