Achter de streekbus
Tegenslag omdenken is niet altijd even makkelijk, maar soms lacht het geluk ons toe. Zomaar. Spontaan. Wat moeten we ervoor doen? Niets. Helemaal niets. We hoeven het alleen maar op te rapen. Er is alleen wel één voorwaarde. Om de kansen te kunnen zien, moet je ze wel waarnemen, je moet ze wel zien. Dat klinkt simpel. Maar da’s nog een hele kunst. Je hoeft er geen bijzonder goeie ogen voor te hebben (daar zit het probleem niet), maar vooral de goede mentale instelling. Die mentale instelling blijkt namelijk een goede voorspeller te zijn van de vraag of je het geluk ziet of niet.
Zie de kans
Een mooi voorbeeld van Marian (44): ‘Om de twee weken halen mijn vriend en ik met de auto zijn twee dochters op in Delfzijl en rijden daarna via de N34 terug naar Emmen. Op deze weg rijdt ook een streekbus, waar we liever niet achter rijden. Het schiet niet op, zo’n bus. Afgelopen vrijdag hadden we pech. Ter hoogte van Borger voegde vlak voor onze neus een bus in. Geïrriteerd ging mijn vriend op verantwoorde afstand achter de bus rijden. Hardop verzuchtte iedereen in de auto: “neee, niet achter de bus.” Niet veel later klonk er echter een vreugdekreet vanaf de achterbank. Wat bleek? De bus had gratis wifi, steengoeie wifi ook nog eens, een supersnelle verbinding, waar de meiden zonder problemen op in konden loggen. “Niet inhalen, niet inhalen,” riepen ze, “blijf achter die bus.” Aldus geschiedde. Langzaam kachelden we richting Emmen. Nog nooit is de reis zo snel verlopen.’
Dit verhaal van Marian komt uit ons inspiratieboek Ja - omdenken als levenshouding. Het is geen roman met een logische verhaallijn met een begin, midden en einde. Aan de hand van verhalen, anekdotes, wetenschappelijk onderzoek en inzichten over omdenken als levenshouding gaan we in 'Ja' op zoek naar de kracht van ja zeggen.
