Aandacht trekken
In onze boeken over omdenken in opvoeding en onderwijs hebben we het regelmatig over "lastig gedrag" van kinderen. Dat lastige gedrag omdenken begint bij anders kijken. Zie het als ruwe energie. Ongestold verlangen. Een behoefte die zich op een stuntelige manier probeert vorm te geven. Voor zowel volwassenen maar vooral voor kinderen geldt: alles wat we doen is of een uiting van liefde of een vraag om liefde. Vandaag een verhaal van Mary-Lou Kruijer over een aanvaring met haar vijfjarige dochter aan de eettafel en hoe anders reageren ervoor zorgde dat de hele situatie onmiddellijk kantelde.
Hou toch eens op met aandacht trekken
We zitten aan tafel en mijn dochtertje (5) begint uit het niets te jengelen en te klagen dat ze het koud heeft. ‘Dan loop je even naar de bank en pak je je vest’, was mijn reactie na een lange werkdag en geen zin in gejengel. ‘Nee dat wil ik niet, want ik heb koude voeten’. ‘Oké, dan doe je even je sokken aan, hier heb je ze’, zeg ik in een andere poging het op te lossen. ‘Nee, ik kan mijn sokken niet alleen aantrekken dat moet jij doen’, en ze begint te huilen.
Ik voel de irritatie opkomen om het feit dat ze me in de maling neemt en ‘ineens’ niet meer weet hoe ze sokken aan moet trekken en ik krijg de neiging om de discussie aan te gaan. Na drie lange dagen van externe coaching op een basisschool, ben ik moe en verlang ik naar stilte en rust. Mijn dochtertje is ook moe, dus er zijn ingrediënten genoeg om dit te laten escaleren.
Maar in plaats van dat ik de discussie aan ga en haar vertel dat ze haar sokken wel zelf aan kan doen en dat ze niet zo’n aandacht moet trekken, stel ik mezelf een vraag: waarom reageert ze zo? Wat wil ze echt?
Wegwijs maken
Kinderen kunnen hun behoeftes niet goed verwoorden, maar voelen wel van alles in hun lijf. Die emoties komen dan via (ongewenst) gedrag naar buiten. Ik had autoritair kunnen reageren, omdat ik haar gedrag, boosheid en haar manier van aandacht afdwingen niet prettig vond en straf kunnen geven. Maar daarmee erken ik haar niet in de behoefte die ze op dat moment heeft en die ze zelf niet kan verwoorden.
Kinderen hebben ouders nodig om wegwijs te worden in de wereld van emoties, behoeftes en gevoel. Vaak is er vooral aandacht voor het gedrag van een kind, terwijl er zoveel speelt onder de oppervlakte. Ze krijgen al vroeg mee dat emoties uiten voor ingewikkelde situaties zorgt en dat ze die maar beter kunnen verbergen, omvormen of de ouder er van af te leiden. Op latere leeftijd wordt het dan moeilijk om te voelen wie je werkelijk bent, wat er in je omgaat of als de emmer overloopt, deze emoties met anderen te delen. Gewoonweg omdat je dit niet geleerd hebt.
Zodra we als ouder de veilige verbinding, ruimte en aandacht kunnen bieden om emoties te voelen voor een kind, komt de behoefte vanzelf.
Contact
Dus ik besloot anders te reageren. En stak mijn voet uit richting haar buik om contact te maken met haar lijf. Ik zag de spanning letterlijk uit haar lijfje vertrekken toen ze mijn aanwezigheid fysiek voelde. Ze pakt mijn voet met twee handen vast en drukte het hard tegen haar aan.
‘Ga je morgen weer een lange dag werken?' ‘Nee schat morgen zijn we lekker samen.’ ‘Fijn! Want ik heb je gemist mama.'
Zodra we als ouder de veilige verbinding, ruimte en aandacht kunnen bieden om emoties te voelen voor een kind, komt de behoefte vanzelf. Kinderen zijn niet veel anders dan volwassenen. Hoe harder de roep om aandacht door ongewenst gedrag, ruzie en afwijzing, hoe meer er behoefte is aan verbinding met een ouder. Of op latere leeftijd met jezelf...
Bron: Mary-Lou Kruijer
meer omdenken in opvoeding?
Lastige kinderen? Heb jij even geluk
Wil je meer lezen over onze visie op omdenken in de opvoeding en hoe je op een andere manier om kan gaan met het lastige gedrag van jouw kinderen? Lees dan 'Lastige kinderen? Heb jij even geluk'. In dit boek onderzoekt Berthold Gunster de explosieve wereld van de opvoeding.
Een van de grootste tragedies in het leven is om de perfecte ouder te willen zijn. Kinderen? Stop met ze op te voeden. Het is vastdenken: kijken naar wat er niet is en wel zou-moeten-zijn. Van een probleem een ramp maken. Denk het om. Maak van het probleem een mogelijkheid. Hoe? Simpel. Door te kijken naar wat er is en wat er zou-kunnen-zijn. Van een gebrek een talent maken.
Voor iedereen die lastige kinderen en pubers een warm hart toedraagt. Geen tijd voor een heel boek? We hebben ook een haast-versie. Stop met opvoeden. Begin met houden van.
Heb jij ook een omdenkverhaal?
Iedere zondag lees je op deze website een Omdenkverhaal. Kom je zelf zo'n verhaal tegen? Bijvoorbeeld in de krant, op je werk, thuis of online. Of heb je zelf iets omgedacht dat perfect past tussen alle Omdenkverhalen op deze website? Laat het ons dan vooral weten, want we zijn altijd op zoek naar fraaie voorbeelden. Mail jouw verhaal of tip naar contact@omdenken.nl. Dank je wel!
Iedere zondag in jouw mailbox?
Wil je geen enkele moeite hoeven doen om ieder week ons omdenkverhaal te lezen? Schrijf je dan nu in voor onze nieuwsbrief en je vindt iedere zondagochtend een grappig, creatief of inspirerend verhaal in jouw mailbox.
