Hoe is het nu met?

Ook zo benieuwd?

Hieronder lees je verhalen van de mensen die zo openhartig zijn geweest in onze podcast.

Snel zoeken op deze pagina? Druk op de toetscombinatie CTRL + F en voer de naam of titel in. Op een Apple druk je op command + F.

Aflevering 138 - Ik ben te streng voor mijn kinderen

Hoe is het nu met Willem? (1 maand later)

"Het is nu een maand geleden dat ik met Berthold heb gesproken. Ik moet zeggen dat ik nog niet de grote verandering heb ervaren waar ik op gehoopt had. Tijdens het eten (het voorbeeld dat ik in het gesprek naar voren bracht) zit ik er wel minder bovenop, steeds met de gedachte in mijn hoofd: "ik hoef niets te bewijzen". Ik merk dat als ik moe ben, en er van alles tegelijkertijd gebeurt, ik terugval in oude patronen. Ook in andere situaties merk ik dat ik de link niet altijd leg met hetgeen wat we besproken hebben, dan reageer ik vaak nog impulsief (en mopper ik veel op de kinderen). Ik vrees dat dat echt nog wel tijd zal kosten om dat helemaal af te leren. Ik ben Berthold zijn boek “Lastige kinderen, heb jij even geluk” wel weer aan het herlezen en merk dat ik de boodschap van dat boek (stop met opvoeden) steeds meer probeer toe te passen. Kortom: kleine stapjes, maar ik denk dat ik wel op de goede weg ben. Wat dat betreft heeft het gesprek echt wel geholpen om een verandering in gang te zetten, nogmaals dank daarvoor!"

Aflevering 137 - Verschillende opvoedstijlen

Hoe is het nu met Martine? (1 maand later)

"Meteen na het gesprek met Berthold ontving ik al de geluidsopname (waarvoor dank Diede). Dus hup, deze meteen doorgestuurd naar mijn man en zo zaten we diezelfde avond al aan de keukentafel in gesprek over wat Berthold had gezegd.

Over het omdenken voorstel - om net zo lang in gesprek te blijven tot je samen op 1 lijn zit over een opvoedregel en dat gesprek ook leuk te gaan vinden - reageerde mijn man positief. Hij was ook heel blij dat Berthold aanhaalde dat mijn man waarschijnlijk ook steun van mijn kant miste in zijn aanpak. Dat klopte inderdaad en dat droeg bij aan zijn frustratie. Mijn frustratie over het hardop zuchten en roepen dat het toch allemaal niet normaal was, snapte hij nu ook beter omdat het voor mij voelt als een aanval op mijn aanpak.

Over het bad-bed ritueel is ook meteen een afspraak gemaakt. Hij loopt niet meer weg en ik doe geen verwarrende hulpacties tussendoor. Uiteindelijk hebben we sindsdien nog maar 2 situaties gehad die we moesten uitpraten. We zijn ons denk ik bewuster geworden dat de ander steunen in het moment belangrijk is. Dat maakt de sfeer al een stuk relaxter."

Zelfs mijn zoontje gebruikt het in zijn voordeel. Hij vroeg me afgelopen maandag na het avondeten: “mag ik mijn toetje nu nog achter de TV opeten? Volgens mij moeten jullie daar nog een afspraakje over maken toch?” Ja klopt, was mijn antwoord. 😉"

Aflevering 125 - Oordelen en grapjes over mijn afkomst

Hoe is het nu met Quinty? (2 weken later)

"Sinds het gesprek met Berthold ben ik gaan inzien dat mijn frustraties en irritaties terecht zijn. Ik dacht eerst dat ik te gevoelig en een zeur zou zijn als ik een opmerking terug zou maken. Nu realiseer ik mij dat ik niet de enige ben die hier moeite mee heeft en zulke opmerkingen van een ander naar mij onnodig zijn. Ook weet ik dat het probleem helaas zal blijven, maar het is de manier hoe ik er mee omga.

Ik ben na gaan denken over respectvolle grapjes wanneer iemand een vooroordeel doet over mijn achtergrond. Ik hoop om op deze momenten mijzelf meer te laten zien in plaats van in mijn schulp te kruipen en niet weten wat ik moet zeggen. Hierdoor laat ik zien dat ik ook sterk in mijn schoenen sta en misschien toch niet zo’n schattig meisje ben zoals ik eruit zie.

Dat mensen de plank vaak misslaan, zal blijven. Ik blijf inmiddels wie ik ben en blijf er uit zien als een niet-Nederlander. Ook al voel ik mij wel zo. Ik ben blij dat ik mijzelf niet zou willen veranderen.

Dankjewel Berthold en Diede voor het mooie gesprek en voor zo’n veilige omgeving waar ik open en mezelf kon zijn."

Aflevering 124 - Klaag ik te veel?

Hoe is het nu met Lianne? (2 weken later)

"Het gesprek met Berthold heeft me doen inzien dat ik mezelf een zeur vind. Nu had ik dat ook wel eerder bedacht maar ik had me niet gerealiseerd dat ik, juist door te dralen en te twijfelen, gá “zeuren”. Dit doe ik met campingachtige dingen maar ook met andere dingen, zoals ziek zijn. Ik twijfel lang of ik wel echt ziek ben op de momenten dat ik me beroerd voel. Dan maak ik feitelijk geen keuze en blijf ik in de twilight zone en klaag dat ik me niet goed voel. Nu besef ik dat ik daarin -en in andere twijfelgevallen - op mijn gevoel mag vertrouwen en door moet pakken (welke richting op maakt daarbij niet uit)

Ook vind ik het besef dat ik minder hoge verwachtingen moet hebben erg prettig. Mijn leven is niet minder leuk zonder voorpret, ik ga meer open op situaties af en kijk wat er gebeurt. Het lukt nog niet helemaal maar ik ben me er nu terdege van bewust.

Dat de wereld niet eerlijk is, dat klopt. Weet ik ook. Ik ga me er minder boos om maken. Dat gezegd hebbende vond ik het stiekem erg fijn te constateren dat ik niemand meer linksaf heb zien slaan ;-)

Dank Berthold en Diede (en de rest van het team) voor deze waardevolle ervaring en het vlotte uitzenden van het gesprek."

Aflevering 123 - Geldzorgen

Hoe is het nu met Jelle? (een jaar later)

"Als ik nu vergelijk hoe het toen met mij ging zijn er een aantal dingen drastisch verandert. Omdat ik uit een gezin kwam waarin toch armoede de overhand had, wist ik niet hoe het was om jezelf eens te verwennen. Of juist in te zien dat je best eens nieuwe producten voor jezelf mag kopen zonder dat dit direct een financiële probleem hoeft te zijn. Want momenteel leef ik mijn eigen leven en niet meer het leven wat ik toen had in ons gezin.

Ik ben zelf geschrokken van mijn eigen onzekerheid, waar ik dacht dat ik na een aantal jaren van Therapie en ggz mijn onzekerheden had overwonnen zaten deze misschien nog wel dieper dan ik zelf dacht. Want stiekem vond ik mijzelf al die tijd een sukkel tegenover andere. Die gedachtengang ben ik dan ook gaan veranderen.

Ik kijk met trots naar de dingen die ik bereik, en zie in dat de dingen die ik creëer en de relaties die ik opbouw voortkomen uit wie ik ben. Ik durf dit te verwoorden tegen over anderen terwijl ik dit eerder zag als egoïstisch en arrogant.

Ik ben geen sukkel, ik ben Jelle, en Jelle is iemand die van heel ver moest komen, zich niet durfde te laten zien, maar nu volop in het leven staat. Met een functie als teamleider, en met een snel groeiend fotografie bedrijf waarin ik de mooiste dingen creëer voor anderen!"

Aflevering 122 - Chronische migraine

Hoe is het nu met Simone? (2 maanden later)

"Ik leid sinds het gesprek een heerlijk zinloos leven. Wat een bevrijding gaf het inzicht dat ik van mezelf dwangmatig zinvolle dingen moet doen! Ik lach nu om mijn ‘zinloosheid’ en ‘domheid’ en kies voor plezier. Weg is het heilige moeten.

Door het gesprek besefte ik eigenlijk voor het eerst ook de volledige impact van mijn migraine. Die stopte ik voorheen weg achter lachen, flink doen en positief denken, want ik was toch zeker geen patiënt of slachtoffer?! Nu weet ik: dat is geen negatief zelfbeeld, maar een feit. Dus zeg ik tegen mezelf en anderen: “Ik heb momenteel chronische migraine. Dat is beperkend en dat maakt me onbetrouwbaar qua werk en afspraken”. Shit punt. Ik verlang ook niet langer van mezelf dat ik een bepaald aantal uur per week werk of een bepaald inkomen verdien. (Dit kan alleen dankzij mijn lieve man, die daar nooit een probleem van heeft gemaakt. Ook hier zaten wat eigen verwachtingen in de weg.)

Ik leef sinds het gesprek eenvoudiger en lichter. Ik ben gestopt met dwangmatig zingeven en ik ‘mag’ ziek zijn. Ik besteed mijn beperkte tijd en energie aan activiteiten en mensen waar ik blij van word. En hoort Berthold zeker bij."

Aflevering 121 - Liefdesverdriet

Hoe is het nu met Maurice? (4 maanden later)

"Het gaat momenteel goed met mij dankjewel! Mede en eigenlijk centraal door de anekdote van Berthold over zijn buurvrouw die haar man verloren was. Die elke dag een paar minuten stil heeft gestaan bij het idee dat haar man er niet meer is. Ik heb lang het gevoel ontvlucht. Niet over nadenken wat mijn oplossing. Sinds de podcast ben ik er elke dag een moment mee bezig geweest. Verdriet laten komen, emoties aanvaarden en laten gaan. Dit heeft mij een ander perspectief aangeboden en ik kon verder. Nogmaals ontzettend bedankt dat ik langs kon komen."

Aflevering 120 - Hekel aan Whatsapp

Hoe is het nu met Bart? (4 maanden later)

"De realitycheck

Na het gesprek met Berthold ging ik voor een podcast schrijvers interviewen. Ik kreeg veel afwijzingen, maar dat was niet erg. Ik verzamelde ze namelijk, met als gevolg dat afwijzing niet meer zo’n issue voor mij is. De podcast kwam er niet. Ik ontdekte dat dat sowieso veel te veel werk was in mijn eentje.

Het tweede wat ik deed, was een andere houding aannemen in sociale situaties. Ik stel me dan voor dat ik een journalist ben. Iemand die neutraal blijft, de werkelijkheid onderzoekt. Op een afscheid van een oud collega kroop ik nu eens niet in mijn verdriet om mijn eigen mislukte carrière maar ik toonde belangstelling. Bij een schrijfcursus waarin ik feedback soms lastig vind deed ik net alsof ik er voor het eerst kwam: wat is dit eigenlijk voor cursus, wat leer je hier, welke mensen zijn er?

Maar toch: de terugval. Alsof je door een krokodil te grazen wordt genomen. Maar de krokodil kan ook geïnterviewd worden. ‘Bart is lelijk, onvolwassen, nergens écht goed in en niemand snapt hem door zijn chaotische manier van praten,’ antwoordt hij op mijn vragen.

Dank u wel voor dit verhelderende gesprek, krokodil. En we gaan weer door!"

Aflevering 119 - Rouw

Hoe is het nu met Yvonne? (2,5 maand later)

"Ik vond het zelf ook een interessant gesprek, ondanks dat ik het lastig vond erover te praten. De drempel was voor mij wel iets lager omdat ik wist dat Berthold met alle goede bedoelingen mij wilde helpen met mijn 'probleem'. Ik merk sindsdien dat het wel beter gaat en ik sneller 'even' stil kan staan bij mijn verdriet en dit ook toelaat.

Een groot verschil is wel dat dit niet vaak meer mijn hele dag beheerst. Als dat wél zo is heb ik hier geen oordeel meer over, en laat ik dit ook gewoon zijn. Verdriet en vooral rouw komt met vlagen voorbij veel zaken triggers kunnen zijn. Dit is wat het is.

Ook kan ik weer wat ruimte scheppen voor de toekomst door juist soms dichtbij mijn verdriet te blijven in plaats van dat ik hier op de zijlijn zelf een oordeel over vel. Waarom deed ik dat eigenlijk?

Een spreuk waar ik sindsdien ook veel aan heb gehad is dat rouw in feit liefde is die je niet meer kan geven aan die persoon. Als ik er zo naar kijk dan ben ik dankbaar voor het feit dat ik zoveel liefde heb gekend. Dit neem ik mee in mijn verdere leven.

Dank jullie beiden voor het fijne gesprek!"

Aflevering 118 - Ik doe mijn fysio-oefeningen niet

Hoe is het nu met Sophie? (2 maanden later)

" De afgelopen 6 weken waren niet representatief van een gewoon leven. Trouwen/emigreren/werk afronden. Het lijf en de rug heeft veel te verduren gehad. Maar het gesprek met Berthold heeft mij wel doen realiseren dat het geen kwestie van gunnen is, maar dat ik gewoon mag balen dat ik die oefeningen moet doen. Dat ik levenslang gedisciplineerd moet zijn en dat is zielig! Dus ik ga vanaf nu als zielige, met gepaste tegenzin bewegende vrouw door het leven. Dagelijks de mat op is nog niet gelukt door de onrust. Maar nu eenmaal geland in mijn nieuwe leven, heb ik iedere dag mijn oefeningen gedaan. Mijn ogen zijn geopend hoe het denken energie kan geven of wegslurpen. Niks gunnen, gewoon balen en doen, met grote glimlach of soms niet. Wat maakt het uit? Als je het maar doet. Dank Berthold en Diede!"

Aflevering 116 - Leven oppakken na depressie

Hoe is het nu met Aefke? (een half jaar later)

"Sinds het gesprek met Berthold ben ik mijn bipolaire stoornis niet per se gaan omdenken of omarmen. Het idee dat dat niet hoeft, is voor mij al helpend. Het gevoel van eenzaamheid na een depressieve periode hoort wel een beetje bij mijn psychische kwetsbaarheid. Dat is wel hoe ik het zelf zie.

Mijn periodes van 'luiheid´, zoals Berthold ze noemde, zijn er gewoon. Dat is voor mijn omgeving heel irritant (alles komt dan op mijn man neer) en ik vind het zelf ook verschrikkelijk. En dan vooral achteraf. Want dan komen de schaamte en schuldgevoel op de proppen.

In het afgelopen halfjaar heb ik wel weer gekeken hoe ik het best met mijn energie kan omgaan. Want die heb ik nu gelukkig weer volop. Ik moet er wel een klein beetje voor oppassen dat het niet weer TE wordt. Ik ben een themaboek aan het schrijven over de bipolaire stoornis. Dat verschijnt in het najaar. Op die manier hoop ik nog wat positiefs uit mijn ervaringen te halen voor anderen.

Het gesprek met Berthold gaat nog vaak door mijn hoofd. Ik kan op dit moment wat beter relativeren. Het is wat het is. Ik heb mijn extreme pieken en heftige dalen. Tijdens mijn dalen komt er niets tot nog minder uit mijn handen. Voor de mensen die ik liefheb is dat een gegeven, dit is wat het is. Het gesprek met Berthold heeft me laten inzien dat het me vooral wat oplevert als ik dat gevoel er laat zijn. En dat zie ik als iets heel moois."

Livia uit aflevering 115 - Contact verbreken met ouders?

Hoe is het nu met Livia? (2 maanden later)

"Het gesprek met Berthold heeft me ontzettend goed geholpen om voor mezelf grenzen te stellen in de relatie met mijn ouders. Hiervoor ben ik Berthold heel dankbaar want grenzen stellen vond ik lastig. De gedachte dat ik een slechte dochter ben, maakten mij chantabel.

Hierin is veel veranderd: Ik neem me nu zelf in bescherming door een simpel puntensysteem (in gedachten) bij te houden. De spelregels zijn als volgt: als mijn ouders iets goed voor mij of mijn kinderen doen, dan krijgen ze 1 punt. Proberen ze mij te manipuleren of te chanteren dan krijgen ze een strafpunt. Zodra zij 3 punten verzameld hebben, mogen zij op bezoek komen of spreken we gezellig af.

Ik erger me niet meer aan ze maar in plaats hiervan lach ik van binnen over het strafpunt dat ik ze uitdeel. Als zij willen afspreken of mij pushen tot een afspraak, dan kijk ik na de puntenlijst en kan ik makkelijk een ‘nee vandaag niet’ verkopen. Als ze doordrammen, krijgen ze een strafpunt. En dat vind ik op dat moment dan ontzettend terecht. Ik ga hierdoor geen discussies meer aan en ook verzin ik geen smoesjes meer.

Af en toe voel ik me nog een slechte dochter maar als de puntenlijst op -2 punten staat, dan kan ik de gedachte gemakkelijk loslaten. @Berthold: ik heb ook het slaan met de krant geprobeerd maar dat werkte minder goed;)"

Aflevering 114 - Kamer opruimen

Hoe is het nu met Froan? (3 maanden later)

"Na de podcast heb ik meteen thuis het compromis voorgesteld om op bepaalde tijdstippen een ‘check-moment’ voor de staat van mijn kamer in te stellen. Na een klein beetje discussie gingen mijn ouders ermee akkoord. Sinds dien is mijn kamer een paar weken ‘gecheckt’, en daarna is er eigenlijk geen conflict meer over geweest. Het was erg fijn om samen dezelfde verwachting te hebben van een situatie. Eerst verwachtte mijn moeder dat mijn kamer 24/7 netjes zou zijn, en verwachtte ik dat na genoeg ’rustige’ gesprekken mijn moeder vanzelf erover zou stoppen en mij de autonomie zou geven om er zelf over te beslissen. Nu hadden we beide dezelfde verwachting dat mijn kamer niet altijd opgeruimd kan zijn, maar wél op bepaalde tijdstippen, en dat ik de komende jaren rustig nog de tijd mag nemen om niet zo’n ‘chaotisch’ leven te leiden! Daardoor verdween het conflict vanzelf! Ook door het feit dat ik af en toe eenmaal een chaoot ben te omarmen, verdween de zware lading van het woord. Ik ben Berthold erg dankbaar voor het prettige gesprek!"

Linda uit aflevering 113 - Lastige schoonzus

Hoe is het nu met Linda? (een half jaar later)

"Ik snap dat je niet altijd evenveel uit een relatie krijgt als dat je erin stopt. Jaren op mijn woorden letten, sorry zeggen, complimentjes geven, uitzoeken hoe wij haar op de been kunnen krijgen, dingen voor haar regelen, door haar veroorzaakte problemen oplossen en vervolgens horen dat we weer iets verkeerd hebben gezegd. Maar goed, ik mocht voor mijn verjaardag wel een keer sushi bestellen op haar kosten. Sinds de podcast ben ik gaan beseffen dat ik haar niet hoef te helpen, als ik dat niet wil. De hulp die zij ons vraagt, houdt haar situatie alleen maar in stand. Echte hulp accepteert ze niet. Ze zit nog steeds thuis. Hoe zielig ze ook is, haar veeleisende gedrag tegenover ons en vooral haar moeder is niet acceptabel. Ik mag van mezelf boos op haar zijn. Ze behandelt ons als slaafjes, zonder ook maar interesse in onze gevoelens te tonen. Ze beseft niet hoeveel energie het ons kost. Ik ben gestopt met contact met haar zoeken. Mijn man staat ook op dat punt. Mijn schoonmoeder zal haar niet los kunnen laten. Mijn schoonzusje stelt zoveel eisen aan mij, dan mag ik ook: ik wil pas contact als zij voor zichzelf gaat zorgen en mij accepteert zoals ik ben, mijn goede en slechte kanten."

Erna uit aflevering 110 - Ik doe er niet toe

Hoe is het nu met Erna? (6 maanden later)

Rondfladderend nieuw inzicht

Een liefdevol nagesprek tussen E en M op de bank, twee avonden na het gesprek met Berthold.

E: Ik ben een spelbreker……
M: Dat weten we toch allang.
E: Hmmm.
E: Blindelings de spelregels achternalopen, gewoonweg omdat ze er zijn, verandert mij in een vastberaden ezel die niet in beweging te krijgen is.
M: Dat lijkt me handig. Almaar in hetzelfde spel meelopen brengt je namelijk nergens. E: Haha. Als een willoze polonaise die rondjes om zichzelf draait.
M: Het vraagt moed een eigen spel te maken! En dat is wat je doet.
E: Van een onverzettelijke ezel omgetoverd in een fladderende vlinder.
M: Alles wat door mensen is gemaakt kan en moet door mensen worden veranderd.
E: Dus ook het spel en de regels.
M: Juist het spel en de regels.
E: Moeten worden gebroken. En dat is wat ik doe.
M: En waar je goed in bent.
E: Ja!

Jolanda uit aflevering 109 - Grenzen aangeven

Hoe is het nu met Jolanda? (7 maanden later)

"Sinds het gesprek met Berthold lukt het mij steeds beter om mijn grenzen aan te geven of te zeggen wat ik wil. Ongeacht wat iemand daar van zou kunnen vinden. Dit voelt wel als een overwinning op mezelf. Ook de opmerking 'is het een afspraak, een regel of mijn grens' popt regelmatig op in mijn hoofd. Dan weet ik oh ja, dit is weer zo’n situatie. Ik probeer er een beetje mee te spelen en dat voelt vrijer dan voorheen. Daar ben ik heel blij mee. Was echt een hele leuke en waardevolle ervaring, dank Berthold en team!!!"

Baukje uit aflevering 108 - Ik moet alles weten en kunnen

Hoe is het nu met Baukje? (1 jaar later)

"Berthold hield me in ons gesprek een goede spiegel voor! De gedachte dat ik in de kern niets waard ben en liefde constant moet verdienen is al zo lang waarheid voor mij, dat is niet binnen één gesprek te veranderen. Nog steeds doe ik vanalles en nog wat om zo veel mogelijk te kunnen (en dus ‘goed genoeg’ te zijn) en ben ik boos op mezelf als ik vind dat ik ergens (alwéér) niet goed in ben. Door het gesprek met Berthold vraag ik mezelf in zo’n situatie: ‘Waarom wil ik dit? Is het omdat ik iets wil bewijzen, of omdat het me gewoon leuk/fijn/goed lijkt (zelfs zonder duidelijke reden)?’. Onlangs ben ik tot de conclusie gekomen dat ik het ook gewoon heel leuk vind om allerlei verschillende dingen te doen en leren. Ik wil mezelf die mogelijkheid geven zonder dat het een groter doel heeft, zonder dat ik iets móet volhouden en zonder dat ik overal een ster in móet zijn. Dat idee maakt me enorm opgelucht! Mijn waarheid wordt stapje voor stapje anders."

Robert jan uit aflevering 105 - Nagelbijten

Hoe is het nu met Robert Jan? (1,5 maand later)

“Het gesprek met Berthold heeft echt iets met me gedaan. Ik noemde twee vraagstukken: Aan de ene kant concreet het nagelbijten, aan de andere kant het gevoel veel te twijfelen en altijd dingen goed te willen doen en overal van waarde te willen zijn.

Over het nagelbijten kan ik zeggen dat het beter gaat. Ik bijt nauwelijks nog en als ik het dan toch doe en mezelf erop betrap, lukt het me om er luchtig naar te kijken, m’n nagels kort te knippen en het verder niet groter te maken dan het is.

Wat voor mij het meest is veranderd is het gevoel van stress waar ik last van had. Doordat Berthold me heeft laten inzien dat het allemaal niet perfect hoeft, dat dingen überhaupt niet moeten, maar dat ze nou eenmaal zo zijn, ben ik een stuk relaxter in m’n doen en laten. Dat maakt me soms voor m’n gevoel wel wat lui, maar het is een veel prettiger houding die ik tegen dingen aanneem.

Concreet durf ik vaker voor mezelf te kiezen en dingen niet te doen waar ik niet het gevoel van heb dat ze voor mij goed zijn. Daarmee is het beeld ‘waardevol te moeten zijn’ ook verdwenen.

Dat het gesprek met Berthold op zo’n korte termijn al zo’n effect had op de dingen die ik doe in het leven, had ik niet verwacht. Ik hoop dat ik deze kijk kan behouden, want ik voel me er stukken relaxter door.”

Wijtske uit aflevering 104 - Ik zoek altijd iemand om kritiek op te hebben

Hoe is het nu met Wijstke? (1 jaar later)

"Al tijdens het opnemen van de Podcast tolde mijn hoofd en dit bleef het een tijdje daarna ook nog doen. Was het werkelijk “zo simpel”? En ja, dat was het. Ik moest gewoon vaker vertellen dat ik het ook allemaal niet wist. Dat heb ik het afgelopen jaar dan ook regelmatig gedaan en dat werkt ook. Ook merk ik dat ik nog steeds wel de neiging heb om iemand te zoeken waar ik me tegen af kan zetten maar dan zoom ik uit en zie ik dat ik het doe om mezelf slimmer te laten lijken, waardoor ik er mee kan stoppen. De rode draad in mijn leven is inderdaad wel dat ik te streng ben voor mezelf en daar sluit Berthold met zijn conclusie ook op aan. Het heeft me een inzicht gegeven waardoor ik zie waar de oorzaak van mijn gedrag zit zodat ik er aan kan werken."

Esther uit aflevering 103 - Eetbuien

Hoe is het nu met Esther? (2 maanden later)

"Na het gesprek voelde ik gelijk een soort van opluchting, maar ik vond het ook heel spannend. Ik had over dit onderwerp eigenlijk nog nooit zo open gesproken met iemand, zelfs niet met mijn man. Ik heb hem dus als eerste de opname laten luisteren en hij reageerde heel lief. (ik ben natuurlijk ook niet voor niets met hem samen ;)) We hebben er samen een fijn gesprek over gehad en hij heeft ook uitgesproken dat ik gerust naast hem op de bank een reep chocola weg mag eten. Dat doe ik nu dus ook zo af en toe.

Sinds het gesprek heb ik niet meer op 'gekke' plekken en stiekem in mijn eentje gegeten. Ik merk wel dat ik het nog steeds fijn vind om lekker in mijn eentje op de bank chocola te eten, maar dat komt denk ik ook omdat ik niet zo goed ben in delen haha. Het hoeft niet meer helemaal op en de verpakking gaat ook gewoon de prullenbak in, in plaats van in de wasmand. Ik eet ook alleen nog dingen die ik echt lekker vind en ik eet niet meer om het eten. Dat is voor mij echt al een enorme vooruitgang. Ook maak ik kleine stappen om mijn leefstijl gezonder te maken. Door de kleine stapjes lukt het mij ook beter om het vol te houden en ligt de lat wat minder hoog."

Mirjam uit aflevering 102 - Lastige schoonmoeder

Hoe is het nu met Mirjam? (1,5 maand later)

"De uren nadat Berthold mijn ogen heeft geopend...

In de trein terug na het gesprek, besefte ik me dat ik het met Berthold onbewust heb gehad over het gedrag van mijn (inmiddels ex-)vriend.

Toen ik thuiskwam heb ik aangekondigd dat ik niet mee zou gaan [op het familieweekend, red.] en dit heeft een gigantische ruzie tot gevolg gehad. Dit liep zo uit de hand dat ik niet anders kon dan inzien dat de relatie niet gezond was voor mij.

Ik kwam erachter dat mijn ex-partner zich anders voor deed dan dat ik dacht gedurende onze relatie.

Tot nu toe heb ik dagelijks nieuwe inzichten en besef ik me dat het heel goed is dat ik uit die verstikkende relatie ben. Ik dacht dat de omgang met mij normaal was, omdat ik geloofde in zijn liefde voor mij. In werkelijkheid was er sprake van misbruik.

Wat vind ik mezelf ontzettend dapper dat ik naar mijn ‘niet-pluis’ gevoel heb geluisterd en naar de podcastshow ben gegaan. Berthold heeft me laten inzien wat ik waard ben en dat ik AL-TIJD een keuze heb.

Nu voel ik ruimte en vrijheid en durf ik me kwetsbaar op te stellen. Ik vraag mezelf af waarom IK in zo’n relatie ben beland en hoe ik ervoor kan zorgen dat ik voor mezelf blijf kiezen. Iets wat ik met hulp van professionals en familie/vrienden inzie en durf uit te spreken.

Het is nog een lange weg, maar ik ben onderweg! Op weg naar mezelf en ik leer dealen met mijn eigen onzekerheden en gedachten. Ik doe het goed en ik hou van mij."

Patty uit aflevering 100 - Te ongeduldig

Hoe is het nu met Patty? (2 maanden later)

"Wat een ervaring! Mijn eerste podcast en dan ook nog voor een volle zaal. Super spannend en kicke tegelijk.

En tja, hoe is het nu met.....?

Na het gesprek met Berthold (vol tips, herkenning en inzichten) betrap ik mezelf er regelmatig op dat ik de klusjes nog altijd meteen van mijn lijstje af wil hebben. Sterker nog....ik wil ze er zelfs niet op hebben, dus ik rond ze vaak al af voordat ze überhaupt op mijn 'to do lijstje' terecht kùnnen komen.

Toch heeft het gesprek met Berthold ervoor gezorgd dat ik mezelf bij nagenoeg elk klusje de vraag stel; "Doe ik dit omdat ik het fijn vind om af te hebben of doe ik dit omdat ik mezelf anders (een) lui (wijf) vindt?" en neem daarna de beslissing.

Het 'eerst werken, dan genieten' en 'leuke dingen moet je eerst verdienen' blijft zo'n vervelend stemmetje in mijn hoofd, toch heeft het gesprek met Berthold een positieve verandering teweeggebracht;

Ik probeer mijn gezin minder mee te sleuren in mijn ongeduld en heb ik onlangs in de supermarkt een dame niet 'ongevraagd' de toastjes gewezen. Ik heb al een paar keer serietje gekeken, terwijl de was klaar was om opgehangen te worden en heb zelfs deze OM denken update ruim een week uitgesteld tot ik er echt even goed de tijd voor had hahaha. Hoera!

'Work in progress' zullen we maar zeggen."

Judith uit aflevering 99 - Ik vind mezelf lui

Hoe is het nu met Judith? (4 maanden later)

"Of ik helemaal van mijn probleem af ben? Nee, nog niet helemaal. Kan ik er om lachen? Ja, dat zeker. Ik heb zo nu en dan nog wel momenten gehad dat ik het bodypainten aan de kant had geschoven en wat anders ging doen. Maar sinds december ben ik minder gaan werken. Dit hielp enorm. Ik heb nu 1 dag in de week waarbij ik mij volledig kan focussen op bodypaint. Of dat nou op mijn parttime dag is of in het weekend. Mijn doel is om 1x per week er mee bezig te zijn. En dat lukt aardig.

Waar ik soms nog wel een beetje mee struggle is mijn zelfbeeld. Of hoe het in de podcast gezegd werd: ik ben soms bang dat ik onzichtbaar of saai ben. Door het gesprek met Berthold ben ik wel in gaan zien dat ik gewoon moet doen wat ik leuk vind. Ongeacht wat mensen er van vinden, wat ze er over gaan zeggen of hoeveel likes ik er op krijg. Zolang ik er maar plezier uithaal.

Dat echt geloven is soms wat lastig. Maar langzaamaan gaat dat ook wel de goede kant op. Zo heb ik een tijdje terug zelfs iets op mijn social media geplaatst waar ik NIET tevreden mee was. En dat er ook eerlijk erbij geschreven. Toch weer een drempel waar ik overheen ben gegaan dankzij het gesprek met Berthold!"

Myrthe uit aflevering 98 - Machteloze situatie

Hoe is het nu met Myrthe? (10 maanden later)

"Gelukkig zijn alle problemen rond het wonen nu opgelost. Hierdoor heb ik veel meer reserves en ben ik niet zo boos en gefrustreerd meer. Ik ben heel erg blij met mijn huisje.

Het gesprek met Berthold bracht me weer terug naar een oud pijnpunt dat altijd overal in mijn leven weer doorheen vervlochten is.

De machteloosheid en de woede die ik soms voel komen vaak terug op de meest onverwachte momenten. En daar was deze situatie er weer een van. Gelukkig ben ik steeds beter in staat om het te herkennen als het de kop opsteekt. Maar deze link had ik nog niet gelegd.

Wat ik verder van het gesprek met Berthold heb onthouden is vooral het feit dat deze woede en frustratie me mens maakt. En dat ik meerdere middelen heb om de regie weer in eigen handen te nemen."

Robin uit aflevering 96 - Erectiestoornis

Hoe is het nu met Robin? (2 maanden later)

"Ik kijk heel positief terug op het gesprek en wat me na de opnames vooral is bijgebleven, is dat Berthold zei dat het oké is om boos of gefrustreerd te zijn als het niet lukt. Het is fijn om eindelijk een keer van iemand anders te horen dat dat helemaal niet vreemd is, en dat er niks 'mis' is met mij. Dit heeft me geholpen om te accepteren dat ik dit probleem nou eenmaal heb, en daardoor heb ik er veel meer rust in gevonden. Sterker nog, sindsdien is het alleen maar 'gelukt' :-) Daarentegen spookt het nog steeds door mijn hoofd, ik denk alleen dat ik het er meer kan laten zijn af en toe. Marlijn en ik hebben de opnames samen teruggeluisterd en er nog veel over nagepraat. Sommige oplossingen die Berthold voorstelde hadden we zelf nog niet bedacht, dus ik ben blij dat we dit gesprek hebben gehad. Ik heb bijvoorbeeld de Cialis weer in huis gehaald voor af en toe. Dit geeft me weer zelfvertrouwen, waardoor het voor langere tijd ook zonder pil beter gaat. Nu ik zelf weer heb ervaren hoe fijn het is om transparant te zijn, hoop ik dat mensen met hetzelfde probleem ook die drempel over durven te stappen."

Anna uit aflevering 95 - Kansen laten liggen

Hoe is het nu met Anna? (1 maand later)

"Ik kijk met veel plezier terug op het gesprek. Ik vond het verhelderend om mijn probleem vanuit Berthold’s optiek te bekijken en om het verschil nog duidelijker te ervaren tussen moeten, willen en wensen. Met name het woord ‘verplichting’ heeft me aan het denken gezet en ik probeer om meer keuzes te maken vanuit mijn eigen wens en minder vanuit het gevoel dat iets moet. Van mezelf, of van anderen, of allebei, soms dan loopt dat door elkaar en ook daar probeer ik beter te achterhalen wat er achter het gevoel van moeten zit. Op dit moment is het kerstvakantie en dat is ook een fijne periode van meer keuzevrijheid en meer ‘waar heb ík zin in? in plaats van wat moet er allemaal. Ik merk dat het me erg goed doet."

Sven uit aflevering 94 - Bindingsangst (2)

Hoe is het nu met Sven? (4 maanden later)

"Al tijdens het gesprek was er bij mij sprake van een groot gevoel van opluchting. Maar het kwartje moest ook echt eventjes vallen. Alles gaat zo snel tijdens zo'n gesprek en het wordt natuurlijk opgenomen wat het ook wat spannender maakt.

De manier hoe Berthold vragen stelde en met mij het gesprek aan ging, heb ik als zeer prettig ervaren maar was ook écht de manier voor mij. Alsof ik even wakker geschud moest worden door iemand.

Momenteel ben ik nog vrijgezel, maar ik weet zeker dat dit mij veel gaat brengen in de toekomst. Ik geloof er ook heilig in dat er meer ruimte zou kunnen komen voor "verliefde" gevoelens als ik het los laat als dat dit dé norm zou moeten zijn.

Ik ben Berthold enorm dankbaar voor zijn prettige, directe en fijne manier van communiceren en ben blij dat Omdenken bestaat!"

Christine uit aflevering 93 - Ik wil afvallen maar het lukt niet

Hoe is het nu met Christine? (2 maanden later)

"Het gesprek met Berthold en de inzichten die ik daardoor kreeg, hebben mijn strijd rond eten en afvallen zo goed als laten verdwijnen. Niet dat de kilo’s er nu ineens afvliegen, maar de strijd in mijn hoofd als ik voor de kast met koek sta, is er niet meer. Sterker nog, ik sta nauwelijks meer voor die kast. Ik ben nu veel meer bezig met een ‘gezond lichaam’ in plaats van met een ‘slank lichaam’.

Het niet meer hoeven voldoen aan de hoofdvoorwaarde ‘leuk zijn’, heeft mij ook op veel andere vlakken geholpen. Thuis, op het werk, zelfs in rij van de supermarkt. Ook daar dacht ik: oh, ik moet natuurlijk wel leuk die boodschappen op de band zetten… Ik moet wel zo’n leuke vrouw in de rij zijn. Hoe vermoeiend.

Je mist dus ook heel veel als altijd die ene voorwaarde moet gelden. Want zo’n voorwaarde ontneemt volledig de mogelijkheid dat iets of iemand ook interessant, boeiend, leerzaam, grappig, streng, nuttig, mooi, handig of eender wat kan zijn. Het was alsof ik 'LEUK' nu aan de kant kon schuiven en daarachter een zee aan mogelijkheden aantrof. Ja, ik denk eigenlijk dat dàt het allergrootste inzicht is geweest. ‘LEUK’ ontnam gewoon iedere andere optie.

Dus Berthold: nogmaals dank! You en je team are golden!"

Martijn uit aflevering 92 - Opzien tegen sociale activiteiten

Hoe is het nu met Martijn? (4 maanden later)

"Na afloop van de podcast voelde ik mij erg overdonderd en opgelucht tegelijk. Uit het gesprek met Bertold concludeerde ik dat ‘ik niet iemand ben die energie krijgt van grote groepen(integendeel)’. Dit was voor mij niet helemaal nieuw maar nu had ik een nieuwe manier om ermee om te gaan.

Door onder andere het verder luisteren van de andere afleveringen ontdekte ik hier nog een diepere laag bij mijzelf. Ik ben bang wat mensen van mij vinden. Door het vermijden van mensen kunnen zij ook niks van mij vinden (waar ik fysiek bij aanwezig ben). En als ik met mensen was ging ik doen wat zij leuk vonden. Vervolgens ging ik mijn identiteit daar ook aan koppelen: ‘ik ben iemand die … ‘. Een toneelspel wat zo ongelofelijk veel energie kost dat het op de lange termijn niet vol te houden is.
Ik vind het mooi hoe Bertold aan het einde van de aflevering zegt: “Jij bent wie je bent en je doet wat je leuk vind”. Steeds vaker merk ik op als ik weer in dat oude patroon val. Dan denk ik weer terug aan deze zin. Het helpt mij keuzes te maken voor waar ik op dat moment behoefte aan heb omdat ik het wil."

Willeke uit aflevering 91 - Traumatische jeugd

Hoe is het nu met Willeke? (1,5 maand later)

"Het gaat met mij steeds beter. Eerst heel veel de podcast teruggeluisterd 😀

Ik durf al mensen aan te spreken die mij al lange tijd gekwetst hebben. Dat was een opluchting en zij waren zeer begripvol.

Feesten met veel alcohol heb nog wel angstig gevoelens dat alles fout gaat, dat gevoel mag ik hebben en gelukkig lukt het me steeds beter om dan toch te kunnen genieten van een feestje en even geen bang schaapje te zijn.

Dan de dingen die ik niet terug kan vinden en ik in paniek raak. Dat was echt lachen, ik ben dan echt een blind schaapje. Nou dat woord heb ik heel vaak uitgesproken en steeds moest ik er om lachen en als ik het dan ook echt niet kan vinden nou dan zei ik zoek zelf maar, ik ben nu even een blind schaapje.

Berthold het was een top gesprek het heeft mij vreselijk goed gedaan en is erg bevrijdend voor mij ik durf meer los te laten en eindelijk toe te geven dat ik een trauma heb opgelopen. Heeft wel even 40 jaar geduurd maar ja daar kan ik ook wel weer om lachen."

Nienke uit aflevering 90 - Aardig gevonden worden

Hoe is het nu met Nienke? (10 maanden later)

"Ik heb luister de opname nog regelmatig terug en ik (en ook mijn man) denk er ook nog regelmatig aan als ik mezelf weer eens in bochten wring om aardig gevonden te willen worden. Meestal is: "we eten lasagne" genoeg om even heel hard om de situatie op dat moment te lachen.

Het gesprek raakt me nog steeds.

De quote: Aan de voet van de vuurtoren is vaak het donkerst is voor mij een uitspraak geworden die ik nog regelmatig door me heen laat gaan.

En dat ik nu de woorden tel om zeker niet over de 200 woorden te komen.... want ja het is gevraagd dus moet ik er aan voldoen...ach ik lach er inmiddels om en dat maakt het allemaal een stuk makkelijker.Ik neem het niet meer zo serieus, ik klooi maar wat aan, het maakt me niet zoveel meer uit.

Heel erg bedankt voor het gesprek, het heeft me veel gebracht."

Dian uit aflevering 89 - Ik word afgeremd

Hoe is het nu met Dian? (1 maand later)

Hoe het nu met mij gaat... Zo lang is het nog niet geleden dat wij de podcast hebben opgenomen. Ik heb tot nu toe vooral de opname vaak teruggeluisterd. Ik was mij niet genoeg of helemaal niet bewust van mijn eigen denkpatronen. Stom eigenlijk want ik denk mezelf altijd wel aardig goed te kennen. Ik heb inmiddels wel een nieuwe functie binnen mijn werk gekregen. Ik ben aan de slag gegaan als intern begeleider. En een nieuwe uitdaging brengt ook die onzekere momenten met zich mee. Ik probeer mij niet te laten leiden door mijn onderbewuste en heel bewust mijn gevoel te sturen. Klinkt allemaal wat ideaal, dat begrijp ik. Maar oefening baart kunst. Ik heb het gesprek als startpunt genomen, het heeft mij met mijn neus op de feiten gedrukt maar ook nieuwe inzichten gegeven. Ik kan jullie niet genoeg bedanken daarvoor!

Bart uit aflevering 88 - Ongelukkig in mijn werk

Hoe is het nu met Bart? (9 maanden later)

"Ik heb een nieuwe baan, die helemaal past en die niet via een vacature, maar door een goede klik met de werkgever komt. Ik heb omarmd dat mijn carrière geen rechte lijn is, maar een ontdekkingstocht. En bij een ontdekkingstocht zijn de meeste keuzes goed, zolang je niet een ravijn in kukelt. Ik schaam me ook niet meer dat ik geen verhaal op. Vind het juist wel bevrijdend. Zolang ik dingen doe die ik leuk en nuttig vind, en mijn werkgever er blij mee is, dan gaat t goed. Hoeft niet ergens naartoe te gaan. Ik ben waar ik ben en dat is prima."

Ellen uit aflevering 87 - Het ouderschap beklemt me

Hoe is het nu met Ellen? (3 weken later)

“Het gesprek met Berthold hielp mij uit de of-of gedachte en in de en-en gedachte. Het beklemmende gevoel dat me steeds bekroop als ik met mijn dochter was, werd daarmee een stuk meer verlicht. Ik ging daarna zelfs voor mijn lol met haar naar het zwembad (!). Nooit gedacht. Berthold vertelde over zijn eigen ambivalente gevoelens die horen bij het ouderschap want het is gewoon zwaar. Punt. En tegelijkertijd heel mooi. Punt. Die eerlijkheid was troostrijk. Ik ben dus niet de enige. En bij sommige dingen is het ook gewoon dikke pech gehad, het leven is geen keuzemenu. Ook het sherpa-advies is me bijgebleven. Ik draag de last voor haar. Zij is mij niks verschuldigd. Ik hoop dat ik dit vol kan houden en de opoffering kan blijven omarmen, ipv weer op allerlei manieren ga bevechten (wat overigens zeer verleidelijk is). Ode aan Berthold en Diede!"

Bart uit aflevering 86 - Keuzes maken

Hoe is het nu met Bart? (3 maanden later)

"Het gesprek met Berthold is een bijzondere ervaring geweest. Het heeft me enorm geholpen om een wat luchtigere kijk te krijgen op de keuzes die ik elke dag in het leven maak. Het is niet dat ik nooit meer moeite heb om een keuze te maken, maar ik heb het idee dat ik mezelf in ieder geval een stuk meer ruimte kan geven om wellicht niet de juiste keuze te maken of doe ik iets terwijl dat niet helemaal 'goed' is om te doen. Dan besluit bijvoorbeeld ik een feestje over te slaan, terwijl dat eigenlijk een beejte 'lullig' is. Overigens weet ik nog steeds niet precies waar ik wil wonen, maar kan ik daar eigenlijk prima mee leven. Dat maakt het een stuk makkelijker."

Maria uit aflevering 85 - Op zoek naar de liefde

Hoe is het nu met Maria? (2,5 maand later)

"Mijn leven is kort gezegd veel interessanter geworden, nu ik mij niet meer afvraag waarom, hoe of wat. Laten we zeggen dat ik sinds enige tijd weer meer geniet van het leven. Hoe? Ik pas mijn houding niet meer aan. Ik ben niet een vrouw die hoeft te voldoen aan een bepaald beeld dat een ander van een vrouw heeft. Ik ben gewoon zijn wie ik ben. Dat kan lief, uitdagend, intelligent etc zijn.

Het is leuk en om te merken dat een man een eigengereide, intelligente en -afhankelijk van de juiste persoon- sensuele vrouw waardeert. Ik heb meer plezier nu ik van mij heb afgeschud dat ik een relatie wil/ cq zou moeten hebben. Dat doe ik niet meer. En juist dat lijkt gewoon meer openheid op veel gebieden te geven. Ik weet dat er echt wel iemand komt die past en ook wil passen bij mij."

Martijn uit aflevering 84 - Ik kan niet klussen

Hoe is het nu met Martijn? (4 weken later)

De lamp hangt! :-) Ik heb er een middag voor gereserveerd en toevallig was mijn vriendin er toen ook, die weliswaar hielp maar toch eerder weg moest, waardoor ik toch nog kan zeggen dat ik het zelluf heb gedaan. ;-)

Het gesprek met Berthold heeft me in dit geval echt op de goede weg gezet. De truc voor mij was voldoende tijd reserveren (en daarmee rust creëren), en het bovendien als een uitdaging zien waarvan het niet erg is als het misgaat. Ik hield goed in mijn achterhoofd dat het ophangen van de lamp niets zegt over mijn identiteit of wie ik ben, en dat scheelde een hoop negatieve gedachten vooraf. What's more: ik heb zelfs mijn combimagnetron gerepareerd door intern iets te vervangen. Weliswaar aan de de hand van een YouTube-filmpje van iemand die exact hetzelfde probleem had als ik, maar het is toch maar gelukt. Aangezien ik dat ding bijna elke dag gebruik, word ik elke dag weer herinnerd aan dit succesje :-). En omdat ik toch bezig was ineens drie kaarsenhoudertjes opgehangen. Met een staalspijkertje. En daarna lasagne gemaakt. En bananenbrood. In mijn nieuwgerepareerde oven. Ich schaffte das :-D

Lot uit aflevering 83 - Te veel leuke ideeën

Hoe is het nu met Lot? (4,5 maand later)

"Het gesprek met Berthold was heel gezellig en leerzaam, ik denk er vaak aan terug. Nog steeds worstel ik erg met mijn hoeveelheid ideeën in mijn hoofd. Ik vind het nog vaak jammer en lastig dat ik niet alles gewoon meteen voor mijn neus heb zoals ik het bedenk. Niet alleen projecten om in de wereld te zetten maar ook in mijn privéleven heb ik zat ideeën over hoe iets zou kunnen zijn. Ik kom er steeds meer achter dat dingen doen die je graag wil doen over het algemeen best wel spannend is. Er heerst een soort beeld van dat mensen die doen waar ze als kind van droomde de hele tijd blij zijn met hun werk en daar ook zonder hobbelweg gekomen zijn. Maar dat is niet zo.. Dingen zijn vaak gedoe. Maar ondanks al het gedoe, de onzekerheid en het gebrek aan van alles blijkbaar toch de moeite waard. Sommige dingen zijn gewoon te zonde als ze er niet zijn, daar heb ik dan best veel gedoe voor over. Zeker als je dingen doet die je nog nooit gedaan hebt komt daar spanning bij want, dat is gewoon fucking eng. En met spanning is niks mis, alleen zoals Berthold mooi zegt: te veel leuke dingen is niet leuk.

Het gesprek heeft me meer rust gebracht en het besef is er dat alle ideeën tot uitvoering brengen gewoon niet lukt en dat dat ook niet hoeft. (overigens heb ik naast Blijtanken net een nieuw concept ‘’het is nooit te laadpaal’’ gelanceerd en dat heeft me behoorlijk wat slapeloze nachten gekost maar ja, zoals ze dat mooi zeggen, Alles voor de kunst!)"

Annemarie uit aflevering 82 - Moeder met psychische problemen

Hoe is het nu met Annemarie? (2 maanden later)

"Tsja daar zat ik dan, in gesprek met Berthold. Wat eerst vooral spannend en ongrijpbaar leek, was na het gesprek met name waardevol.Het heeft me inzicht gegeven in de situatie. Ik had van tevoren niet in de gaten hoe vaak ik nog in valkuilen stapte door de situatie te willen oplossen of verbeteren. Dat ik nog zo bezig was een goede dochter te willen zijn, ik daarbij mijn gevoel opzijzetten. Naast inzicht is er nog iets wat dit gesprek me heeft gebracht, iets waarvoor ik meer dan dankbaar ben omdat het mijn leven echt heeft verrijkt!Namelijk het accepteren van mijn gevoelens. Mijn moeder zal altijd emotioneel instabiel blijven, die dalen kon ik heel moeilijk opvangen omdat ik zo graag wil dat het anders zou zijn. Ik realiseerde me wel dat dit nooit gaat gebeuren maar het verdriet, frustratie en wanhoop blijft. Gevolg was een knoop in mijn maag waartegen ik uit alle macht probeerde te vechten. Maar daarmee ging het gevoel niet weg, het overschaduwde de leuke dingen die ik wilde ondernemen. Toen Berthold aangaf dat die gevoelens er zijn omdat de situatie nu eenmaal verdrietig, frustrerend en pijnlijk is en dat ik dit best mag voelen, voelde dit echt als een bevrijding. Het inzicht dat hoe harder je tegen gevoelens aanduwt die je niet wil voelen hoe pijnlijker het is. Tegenwoordig huil ik, baal ik, ben ik verdrietig omdat ik de situatie zo graag anders had gezien. Om me vervolgens te realiseren dat ik niet de oorzaak noch de oplossing ben van het probleem, dat de pijn echt is en dat ik daar niets anders aan kan doen dan het er gewoon even te laten zijn. Het zinnetje in mijn hoofd, "zo nu ben ik er klaar mee en moet ik gaan genieten" heb ik afgeschaft en daarmee ook de knoop in mijn maag."

Annie uit aflevering 81 - Verbroken vriendschap

Annie (57) had sinds haar twaalfde een hartsvriendin. Tot er in 2008 iets gebeurde waardoor de vriendschap plots stopte. Annie heeft pogingen gedaan de vriendschap te herstellen, maar dat is niet gelukt. Nu komen ze elkaar nog regelmatig tegen op feestjes en dat vindt Annie erg spanningsvol en ongemakkelijk. Hoe gaat ze hiermee om? Hoe kan ze die gevoelens loslaten?

Luister hier de aflevering terug

Hoe is het nu met Annie? (4 weken later)

"Ik vond het fijn om met Berthold dit probleem te bespreken en te gaan onderzoeken. Nooit aan gedacht om een liefdevolle brief te gaan schrijven. Het voelt voor mij goed aan om de brief te schrijven met de hoop dat we allebei in de toekomst op een betere manier met elkaar om kunnen gaan. Zo kunnen we elkaar op een goede manier in de waarde laten wat er ook gebeurd is. Ik ben bezig met de brief, maar vind het lastig om het op papier te krijgen. Ik heb inmiddels een kladje met een paar steekwoorden klaar liggen."

Update 2 maanden later: "Vandaag heb ik de brief op de bus gedaan. Ik vind het een mooie afronding, ik heb de brief met een glimlach kunnen schrijven."

Update 1 jaar later: "De brief heb ik geschreven. Ik heb daar nooit een reactie op terug gekregen. Afgelopen voorjaar had ik een openingsfeestje waar m'n "vriendin" ook op uitgenodigd was. Tijdens het feestje heeft ze mij vermeden. Toen het feestje afgelopen was, liep ze langs me heen. Ze keerde haar nek en rug naar me toe. Hiermee wist ik dat ze de brief gelezen had. Ook zag ik aan haar houding dat het niet meer goed gaat komen om met elkaar in contact te komen. Er moet echt iets aan de hand zijn waar ik geen weet van af heb. Ik heb besloten dat ik het ga laten voor wat het is. Meer kan ik er niet meer aan doen. Met dit besluit voelde ik rust over me heen komen. Nu nog mee leren omgaan als ik haar tegen ga komen, dat blijft een dingetje! De brief is een mooie afronding geweest en dat geeft mij een goed gevoel. Jullie bedankt voor alles!"

Max uit aflevering 80 - Ik schaam me voor mijn beroep

Max (30) werkt al 7 jaar als schilder. Hij geniet zelf enorm van het werken met zijn handen en in de buitenlucht. Toch kan hij het niet van zich afschudden dat er voor zijn gevoel door veel mensen wordt neergekeken op zijn beroep en op zijn MBO opleiding. Daarom praat hij er niet snel over en blijft hij het gevoel houden dat hij 'door moet groeien' naar ander werk. Kan hij die overtuigingen loslaten?

Luister hier de aflevering terug

Hoe is het nu met Max? (3 weken later)

"Het was echt een topgesprek en het heeft mij echt wel heel goed gedaan met effecten die bij blijven. Zoals ik al in de podcast heb gezegd, zodra je bij jouw eigen problemen de humor kan inzien, en hoe dat dan ook zo duidelijk wordt verteld tijdens de podcast, dan pas zie je hoe krachtig die methode van het loslaten is.

Ik merk het zeker wel tijdens mijn werk. Ik voel veel minder tot geen schaamte meer. Ik schilder nu een groot herenhuis en ik heb helemaal niet meer dat gevoel. Ook al zit ik helemaal onder het stof bijvoorbeeld. Ja ik merk op straat wel dat mensen toch 'op mij neerkijken.' Maar het accepteren dat dat nou eenmaal zou is heeft ook veel geholpen. Want ja.. Je kan er toch niks aan doen. Dus ik kan me er wel druk om blijven maken maar dat gaat verder ook niet helpen natuurlijk.

Dus ik blijf er lekker op los mislukken en prutsen want het gaat mij eigenlijk wel goed af nu! Sterker nog, afgelopen vrijdag heb ik eindelijk een eigen track mogen horen in een club! Het was misschien hartstikke rustig. Maar dat maakt allemaal niet uit... Ik heb mijn eigen muziek op een groot systeem mogen horen en dat was echt mega vet! Ook heb ik veel leuke reacties gehad op het nummer. Ik vind het nog steeds wel doodeng om muziek te delen (Waarschijnlijk de angst om als mislukking te worden benoemd!). Maar zo te zien gaat het aanprutsen in de muziek wel goed! Ik ben heel benieuwd hoe het verder gaat want ik heb zoals ik hierboven al heb vermeld echt wel een soort shift meegemaakt. Ik heb wel zo'n vermoeden dat ik dit mee blijf dragen en ik ga het natuurlijk ook weer binnenkort horen! Ik heb hem expres nog niet beluisterd omdat ik hem graag via Spotify wil horen!"

3 maanden later

"Het nieuwe jaar is begonnen en er is best wel wat veranderd sinds de podcast! Allereerst het feit dat ik mij vrijwel nooit meer te min op mijn werk voel. Het komt heel af en toe nog wel eens naar boven, maar niet meer zoals het eerst ging. Ik haal erg veel voldoening en plezier uit mijn werk en zie absoluut de positieve punten van dit vak.

Ik sta er nog steeds van te kijken wat de kracht van humor is en sowieso de kracht van een oprecht goed gesprek."

Karin uit aflevering 78 - Onzichtbare rouw

Karin (42) heeft twee gezonde kinderen, maar haar wens om een derde kindje te krijgen ging niet in vervulling. Ze krijgt vaak reacties zoals 'gelukkig heb je al 2 gezonde kinderen', waardoor ze het gevoel heeft dat de pijn en de rouw er niet mogen zijn. Hoe kan ze het verdriet een plek geven?

Luister hier de aflevering terug

Hoe is het nu met Karin? (4 maanden later)

"Ik vond het zeker ook een mooi, waardevol en verrassend gesprek. Het heeft me mooie inzichten gegeven, waar vervolgens ook wel weer thema’s uitkomen. Ik heb mezelf namelijk de vraag gesteld waarom ik weinig gedeeld heb. Dat heeft alles met vertrouwen, aansluiting en gezien worden te maken. Daarvanuit heb ik de podcast dan ook met een selectief groepje gedeeld. Daar zijn warme en fijne reacties uit voort gekomen, maar ook bevestiging waarom ik het niet eerder met die persoon heb gedeeld.Het belangrijkste thema, onzichtbare rouw (treffende titel) heeft ook gemaakt dat ik serieus weer even ben gaan voelen. De pijn misschien wel echt binnen heb gelaten. Hoe ook, het heeft opgeleverd. Het heeft me weer een beetje wijzer gemaakt, waar ik op mijn beurt weer blij van word! Dat niet stil kunnen staan en altijd op zoek naar groei heeft me aan het denken gezet. En daarin dus ook keuzes gemaakt.En ongetwijfeld blijf ik er steeds op andere momenten weer wat aan hebben, het is immers een hardnekkige strategie. 😉"

Feline uit aflevering 77 - Erbij horen

Feline (32) is vaak bang er niet bij te horen. Ze is bang dat mensen haar stom, irritant of niet leuk vinden. En daarom doet ze extra haar best om leuk, geïnteresseerd en behulpzaam te zijn. Maar dat lijkt vaak juist een tegengesteld effect te hebben. Mensen nemen juist meer afstand of sluiten haar voor haar gevoel zelfs buiten. Wat gebeurt er nou precies in die dynamiek? En wat kan ze eraan veranderen?

Luister hier de aflevering terug

Hoe is het nu met Feline? (5 maanden later)

"Ik heb ontzettend veel gehad aan het gesprek. Ik heb het ook aan wat naasten laten horen en daar heb ik veel begrip van ontvangen. Het hielp mij vooral heel erg om het niet meer zo beladen te zien allemaal. Ik maak er nu bijvoorbeeld met mijn vriend veel grapjes om dat ik zo "afwijkend" ben. Nu vind ik het nog steeds wel heel spannend om in groepen af te spreken maar echt al wel een stuk minder. Ik heb nu hulp bij een psycholoog die mij ook doormiddel van EMDR nog verder helpt want alleen omdenken was helaas niet genoeg voor mij. Toch voel ik mij al minder afwijkend en soms juist wel heel afwijkend maar dan lach ik erom.

Heel erg bedankt voor het mooie gesprek en zal hier de rest van mij leven echt nog wel wat aan hebben."

Tessa uit aflevering 76 - Ik koop te veel

Tessa (54) krijgt haar huis niet meer opgeruimd. Ze blijft maar spullen kopen en gooit nauwelijks iets weg. Dingen kopen maakt haar blij, maar tegelijkertijd voelt ze ook schaamte. Schaamte voor haar gedrag en voor de enorme bergen spullen in haar huis. Daarom nodigt ze liever geen mensen meer uit bij haar thuis. Ze ziet wel in dat dit koopgedrag waarschijnlijk een manier is om met emoties om te gaan, maar het lukt haar niet om er iets aan te veranderen.

Luister hier de aflevering terug

Hoe is het nu met Tessa? (2 maanden later)

"Ons gesprek is nog heel recent [red. 2 maanden geleden], dus ik zit er nog middenin; de bewustwording, mijn automatische reactie om mezelf op te vrolijken door iets leuks of moois te kopen in plaats van te voelen hoe het met mij gaat. Dit is niet iets wat van de ene op de andere dag weg is, maar het gesprek heeft me wel goed op weg geholpen: ik hoef niet vrolijk te zijn om er te mogen zijn... ophouden met het toneelstukje (blijkbaar doorzichtiger dan ik doorhad) en échter durven zijn...

Ik blijf altijd dol op mooie spulletjes, en mezelf en anderen kunnen opvrolijken is ook een gave, maar dat ik mezelf niet meer hoef te verdoven of opzij te zetten, geeft de broodnodige vrijheid. Ik ben heel dankbaar voor de luchtigheid die door dit gesprek voor mij bij dit zware onderwerp is gekomen.

Lieve groeten en veel dank, Tessa"

Sara uit aflevering 74 - Ik kan niet blij zijn met kleine dingen

Sara (17) heeft het gevoel dat alles altijd beter, meer en groter moet. Een betere studie, meer vriendinnen, politiek actiever zijn, verdere reizen maken en bij alle feestjes zijn... Het is nooit goed genoeg. Terwijl ze zo graag gewoon blij zou willen zijn met hoe het nu is. En met de kleine dingen. Waarom moet het altijd maar groter? Een ontwapenend en luchtig gesprek over de essentie van het leven en het Omdenken gedachtengoed.

Luister hier de aflevering terug

Hoe is het nu met Sara? (2,5 maand later)

"Op het gesprek kijk ik heel goed terug. Het was super inspirerend en leerzaam. Sindsdien is mijn mindset erg veranderd. Ik sta wat langer stil bij keuzes om goed na te voelen of dat is wat ik wil of wat anderen willen. Nadat mijn studie is begonnen hoop ik dit goed te kunnen vasthouden als ik uit de vakantiebubbel ben. Sinds het gesprek is het veel makkelijker om alles te doen of juist niet te doen in plaats van een hele lange puzzeldenkweg af te leggen waarin je de hele tijd afweegt wat andere mensen van je denken. Dank voor alles."

Fanny uit aflevering 73 - Bang dat kanker terugkomt

Fanny (35) is ex-kankerpatiënt. Gelukkig is ze nu helemaal beter, maar ze blijft angstig dat het weer terugkomt én dat het dan haar eigen schuld is. Zo is ze bijvoorbeeld bang dat ze weer ziek wordt als ze niet gezond genoeg eet, te druk is of te weinig dankbaar is geweest. Rationeel weet ze wel dat het niet zo zwart-wit is, maar toch blijft ze op die manier obsessief met haar gezondheid bezig en dat zit haar dagelijks leven in de weg.

Luister hier de aflevering terug

Hoe is het nu met Fanny? (2 maanden later)

"Het gaat goed met mij. Ik ben aan het genieten van de zomer in Den Haag en op het strand. Het gesprek met Berthold heeft me twee dingen opgeleverd.

In de eerste weken na de opname kwam ik regelmatig situaties tegen waarin ik dingen juist wel of juist niet deed om te voorkomen dat ik een drama-queen ben. Doordat ik me er nu meer bewust van ben probeer ik in dit soort situaties soms juist wel de drama-queen te zijn en eerlijk te zijn over hoe ik me voel. Uiteindelijk valt het dan reuze mee en levert het juist fijne gesprekken op.

Daarnaast heeft het terugluisteren van het gesprek me opgeleverd dat ik met meer empathie naar mezelf kan kijken. Waar ik me eerst schaamde voor mijn gedachten en drama, voelde ik bij het terugluisteren vooral empathie en begrip voor mijn reactie op situaties. Nogmaals dank voor het fijne gesprek!"

Marieke uit aflevering 72 - Mijn man praat te hard

Soms blijken er achter ogenschijnlijk 'kleine' problemen grote diepere lagen te liggen. Zo ook bij het probleem van Marieke (49). Haar man werkt sinds corona elke dag thuis en 70% van de tijd is hij aan het bellen. Nou ja, bellen... 'schreeuwbellen' noemt de rest van het gezin het ook wel. Haar man weet wel dat hij dat doet, maar in verhitte telefoongesprekken vergeet hij dat weer. Marieke vindt dat ze zich niet mag ergeren, 'want hij heeft het al zwaar genoeg', maar dat gebeurt natuurlijk toch.

Luister hier de aflevering terug

Hoe is het nu met Marieke? (6 maanden later)

"Inmiddels heb ik de podcast al meerdere keren terug geluisterd. Mijn worsteling bleek groter dan alles wat ik al geprobeerd had; Geen waardeloze moeder, waardeloze huisvrouw maar waardeloze àlles. En het laat zich raden; zo iemand wil ik uiteraard niet zijn!

Ik doe nog steeds dingen voor anderen. Verras nog steeds graag mensen maar het voelt veel meer een bewuste keuze. De noodzaak lijkt verdwenen. Hoe bizar is dat?!

En een ander inzicht wat me veel heeft gebracht is mijn bestaansrechtdingetje (het gebrek aan gevoel van bestaansrecht). Berthold zei; je bent er al! Klinkt zo simpel. maar ik bén er al! Dus bestaansrecht verdienen is een non-issue geworden zeg maar.

Met humor mijn gevoel van waardeloosheid omarmen doe ik met mijn nieuw verzonnen mantra; never fail to fail. Past ook goed bij de heerlijke levenshouding; zoals verwacht loopt alles anders! Klinkt misschien gek maar het helpt me alle keren dat ik niet faal te zien als meevaller. En dat geeft lucht. En natuurlijk zijn er op een dag voldoende momenten dat ik keihard faal maar hé.. ik ben er nog steeds.

Ik ben me zelfs los aan het maken van het ongelukkige leven dat mijn lieve schreeuwbeller leidt (lijdt). Het is niet aan mij hoe hij zijn leven leidt. Ik ben niet verantwoordelijk. Hij mag zelf kiezen hoe hij doet wat hij doet en ik mag dat lastig vinden. Ik vind het ook vaak echt lastig! Dat hardop zeggen is nog een dingetje maar het gaat echt de goede kant op! Dit vertel ik met trots en dankbaarheid. Het gesprek met Bertold heeft echt iets in gang gezet wat te groot is om te omschrijven."

Loes uit aflevering 71 - Te druk (hoe voorkom ik een volgende burn-out)

Loes (30) heeft bakken energie, vindt van alles leuk en houdt van mensen. Ze leeft volgens het credo 'alles of niets'. Want dingen half doen is zonde. Klein detail: ze heeft de afgelopen drie jaar wel vier burnouts gehad... dus wellicht is deze levenshouding niet optimaal. Samen met Berthold gaat ze op zoek naar de balans.

Luister hier de aflevering terug

Hoe is het nu met Loes? (3,5 maand later)

"Afgelopen maanden heb ik nog veel terug gedacht aan mijn ‘alles-of-niets-mentaliteit’: het komt zelfs toevallig naar boven als ik met mensen in gesprek ben. Zo krijg ik al snel te horen nadat ik nieuwe mensen leer kennen: ‘Wow Loes, jij staat altijd aan, of niet? Je hebt veel positieve energie, zeg!’ Je kunt dit zien als een compliment, en zo is het waarschijnlijk ook bedoeld.

Tegelijkertijd gaan bij mij nu alarmbellen rinkelen. Ik ga nu na of ik opnieuw ‘alles’ geef en of ik voldoende achterover leun. Dit doe ik middels dagelijkse reflectiemomenten die ik heel bewust inlas. Ik betrap mezelf regelmatig op dat ik relaxter omga met dingen. Ik ‘hoef’ niet meer álles te geven. Mijn omgeving reageert hier heel goed op.

In de tussentijd is veel gebeurd: ik heb een héle leuke baan als orthopedagoog gevonden en ik woon alleen in ons huis tot de sleuteloverdracht plaatsvindt (ons huis is verkocht en mijn ex-vriend heeft een eigen woning gevonden). Waar ik over een paar maanden kom te wonen en met wie ik ooit samen mag zijn weet ik niet. Maar weet je? Ik zie het wel. Alles komt uiteindelijk goed!"

Henk uit aflevering 70 - Bindingsangst

Henk (37) komt genoeg leuke vrouwen tegen in zijn leven en toch lukt het maar niet om zich te binden. Hij heeft behoefte aan een relatie, maar iets houdt hem tegen. Is het bindingsangst? Of toch iets anders?

Luister hier de aflevering terug

Hoe is het nu met Henk? (2,5 maand later)

"Het gesprek met Berthold heb ik als zeer plezierig ervaren. Waar ik zelf dacht aan een serieus probleem te leiden, namelijk bindingsangst, heb ik door het gesprek geleerd dat het vaak op het gebied van communicatie mis gaat. Ik reageer vaak niet al te snel en bondig. Zowel zakelijk als privé. Ik heb dat nooit als een probleem ervaren. ‘Zo ben ik nou eenmaal’, heb ik altijd gedacht. Maar dat andere mensen daardoor vaker gaan mailen en juist meer woorden gaan gebruiken heb ik nooit begrepen. Nu ik bewust sneller en ook met meer woorden reageer (als de ander ook snel is en met meer woorden praat) verloopt de communicatie meteen veel soepeler. Vanavond heb ik zelfs een date en ik heb er op voorhand erg veel zin in. Ik realiseer me namelijk dat ik niet alleen met mailen of appen, maar ook in een gesprek met iemand voortdurend kan kijken naar de wederzijdse afstemming. Dat klinkt simpel, maar is echt totaal nieuw voor mij. Bijkomstig voordeel van het gesprek is dat ik daarna ben gaan nadenken over mijn verdere werk- en privéleven. Door het gesprek heb ik met alles wat minder paniek en heb om die reden besloten terug te verhuizen naar mijn geboortegrond, Friesland.”

Jessica uit aflevering 69 - Omgaan met kritiek

Jessica (35) doet er alles aan om kritiek te voorkomen, want kritiek krijgen voelt voor haar als falen. Zelfs de kleinste opmerkingen blijven hardnekkig lang hangen. Het maakt niet uit wie het zegt. Daarom wil ze alles zo perfect mogelijk doen en dat is natuurlijk doodvermoeiend. Kan ze met Berthold een manier vinden om hier relaxter mee om te gaan?

Luister hier de aflevering terug

Hoe is het nu met Jessica? (5 maanden later)

"Ik ben echt aan het oefenen geslagen om mijn gevoel te uiten n.a.v. kritiek / feedback. Ook als het positieve opmerkingen zijn probeer ik nu bijvoorbeeld te reageren met 'wat leuk om te horen!' 'dat doet me goed'. En als ik iets negatiefs hoor ben ik er nog steeds door geraakt, en kan ik er moeilijk mee omgaan, en heb ik het nodig om er veel over te praten, om het allemaal op een rijtje te zetten en kijken of er een fout bij mezelf ligt...... dat blijft. Maar ik weet wel wat ik er nu aan kan doen en dat is het delen met die persoon zelf of ik moet het loslaten. En dat inzicht heeft me enorm geholpen."

Robin uit aflevering 66 - Non-binair: Mijn ouders accepteren mij niet

Robin (20) is non-binair en identificeert zich dus niet als man en ook niet als vrouw. Robins ouders zeggen dat te accepteren, maar toch voelt dat in geen enkel opzicht zo. Ze weigeren bijvoorbeeld 'Robin' te zeggen en blijven diens oude naam gebruiken.

Luister hier de aflevering terug

Hoe is het nu met Robin? (2 maanden later)

"Twee dagen na de opname van de aflevering had ik een uitslag van een autisme test die ik heb gedaan. Daar was uitgekomen dat ik autistisch ben. Mijn moeder heeft daarop gereageerd dat het eigenlijk nergens op slaat en dat ik de psycholoog dingen heb verteld die niet kloppen. Daarnaast heeft ze twee uitspraken gedaan die ik heel naar vind: "hoe meer ik je alleen laat, hoe meer je denkt dat je autisme hebt" en "sinds je denkt dat je autisme hebt weet je ineens niet meer hoe dingen moeten en gaan. Het lijkt alsof je basiskennis die je had verloren bent". Door deze dingen heb ik niet gedurfd iets over mijn identiteit te zeggen. Ik heb afgelopen week contact gehad met veilig thuis omdat ik het niet meer zag zitten. Zij gaven me het advies bij de huisarts een afspraak maken voor een doorverwijzing naar de genderpoli. Zij weten hoe ze om moeten gaan met dit soort ouders en kunnen me helpen. Zij helpen vaker kinderen met niet-accepterende ouders dus dat is fijn.

Een paar weken hierna is er een brief met mijn naam van mijn nieuwe studie op de mat gevallen. Dit kwam voor mijn moeder over als verraad, ze was heel erg boos op mij. Ze wil graag het gesprek met me aan hoe ik haar tegemoet kan komen en hoe zij mij tegemoet kan komen. Haar voorstel was: ik noem je geen Robin, maar "insert deadname" (deadname staat voor de naam die mijn ouders hebben gegeven bij m'n geboorte), maar anderen kunnen dat wel doen. Ik ben hier niet echt blij mee, maar weet niet wat ik anders kan dan het accepteren."

Ilona uit aflevering 65 - Ik gun mezelf geen rust

In deze aflevering gaat Berthold in gesprek met Ilona (40). Ze kan nooit eens lekker op de bank hangen met een boek of een serie. Dat is namelijk niet nuttig. Zelfs als haar to-do-lijstjes leeg zijn en ze écht de tijd maakt om te ontspannen, blijft ze onrustig. Hoe kan ze ooit die rust vinden?

Luister hier de aflevering terug

Hoe is het nu met Ilona? (4 maanden later)

"Ik ben inmiddels enorm gegroeid en mag mezelf een happy loser noemen. De eerste weken na de podcast opnames voelde alles nog heel onnatuurlijk. Ik moest mezelf echt dwingen om dingen te laten. Heel geforceerd en obsessief probeerde ik controle te krijgen op het kunnen ontspannen. Dat mislukte natuurlijk, zoals verwacht.

Ik gaf niet op. Ik hou ervan om crime series te kijken. Maar zoals ik aangaf tijdens het gesprek, mis ik vaak het moraal van het verhaal, omdat ik halverwege toch vind dat ik moet stofzuigen, die ene klus (ik ben freelancer) moet afmaken (terwijl er gewoon een strakke en logische planning ligt) of wat dan ook. Altijd was er een excuus om uit de rustpositie te moeten komen.

Ik ben gaan experimenteren met de handvaten die ik mee kreeg. Ik ben bewust een serie af gaan kijken. Ik voelde enorme onrust in het begin. Maar inmiddels is er een stemmetje zo goed ontwikkelt, dat wanneer ik wil opgeven hij zegt ; Jij bent een loser en dat is okay. Inmiddels lach ik er om en hoor ik mezelf steeds vaker op dat stemmetje reageren : I'm a loser and I like it.

Door alles wat meer met een korreltje zout te nemen en mij echt rustmomenten te gunnen (wel eerst de moetjes afwerken, want hee, ik moet wel realistisch blijven) merk ik dat mijn vastgeroeste overtuigingen inmiddels zijn gaan wankelen en ik steeds meer moetjes los kan laten.

Opmerkelijk is dat mijn gezin het lastig vindt om met deze veranderingen om te gaan.
Voorbeeld: was die niet in de wasmand zit wordt niet gewassen. Say what?? Die afspraak stond altijd al. Alleen ik werd onrustig van rondslingerende was in huis, dus stapte uit mijn rustmoment en verzamelde en waste alles was. Nu niet meer. Ik kijk gewoon een serie (of wat dan ook) en laat de boel de boel. Mijn probleem is nu het probleem van mijn man en dochter.

Ik ben enorm dankbaar voor deze ervaring. En bovendien heb ik echt enorm veel reacties van herkenning en erkenning ontvangen. ook van vreemden. Ik gun iedereen die met dit vraagstuk worstel rust."

Marlijn uit aflevering 60 - Zwanger worden lukt maar niet

Marlijn (27) en haar vriend willen al 2 jaar kinderen, maar het lukt niet. Een enorm frustrerende situatie die veel stress en onzekerheid geeft. Ook krijgen steeds meer mensen om Marlijn heen wél kinderen en ze vindt het moeilijk om blij voor hen te zijn. Daardoor vindt ze zichzelf een 'jaloers en vervelend mens' worden.

Klink hier om de aflevering terug te luisteren

Hoe is het nu met Marlijn? (2 maanden later)

"Na mijn gesprek met Berthold heb ik diezelfde avond het gesprek thuis terug geluisterd. En opnieuw. En opnieuw. En ten slotte nog eens samen met mijn partner. Hierdoor kwam het gesprek tussen ons meer op gang en kregen we ook meer begrip voor elkaar, ik dacht dat dit er al voldoende was maar we hadden toch vraagtekens hoe het proces voor ons beide nou echt was.

Ik ben me na het gesprek meer gaan verdiepen in het vinden van rust in mijn hoofd en lijf waardoor ik nog meer ben gaan sporten, wandelen en regelmatig een momentje voor mezelf nam. Mijn heksenbezem staat sindsdien in de kast, haha! Ik voel me een stukje rustiger en heb weer wat vertrouwen. Ik ben geen falende vrouw, ik doe juist onwijs mijn best om gezond en ontspannen door het leven te gaan wat ook een positieve weergave heeft op mijn omgeving. Tuurlijk heb ik mijn momentjes nog, maar deze kan ik beter controleren. Ik mag er zijn en zal door dit inzicht een nog betere mama worden dan ik hiervoor had durven hopen. We hebben weer wat vertrouwen. :-)

De berichtjes die ik ontving gaven mij nog meer vertrouwen wat ik onwijs waardeer. Ik gun iedereen zo'n inzicht en de rust terug in het lijf en koppie. Oh, side note: ik ben trotse tante geworden van een prachtig nichtje en ben daar nu helemaal oké mee!

Veel liefs Marlijn"

Bob uit aflevering 59 - Altijd discussies

Bob (35) heeft een kritische houding en een sterke mening. Dat leidt vaak tot discussies en komt de relaties met collega's, vrienden en zijn vrouw niet altijd ten goede. Hij geeft zich namelijk niet graag gewonnen en kan kritiek soms vrij tactloos uiten. Waarom doet hij dit toch? En kan hij ervoor zorgen dat relaties niet op spanning komen te staan?

Klink hier om de aflevering terug te luisteren

Hoe is het nu met Bob? (4 maanden later)

"Wat mij het meest geholpen heeft aan de aflevering is een zetje om meer open te zijn over mijn autisme. Ik ben nu verder aan het uitvinden wat dat precies betekent in mijn leven en hoe ik daar het best mee kan omgaan. Het aangaan van discussie probeer ik zoveel mogelijk te mijden, maar dat lukt niet altijd. Ik heb de aflevering met enige mensen gedeeld en alleen maar positieve reacties ontvangen. Ook heb ik een aantal bemoedigende reacties mogen ontvangen van onbekende luisteraars. Al met al was het voor mij een erg prettige ervaring waar ik veel aan heb gehad."

Louise uit aflevering 57 - Altijd te laat naar bed

Louise (48) gaat structureel rond een uur of 02:00 naar bed. En dat terwijl de wekker om 07:00 gaat om haar dochter naar school te brengen. Dat leidt tot vermoeidheid en concentratieproblemen. Maar eerder slapen lukt maar niet. Het is trouwens niet omdat ze moeite heeft met inslapen, maar ze is gewoon nog bezig met van alles en nog wat. Valt dit probleem op te lossen? Of om te denken?

Luister de aflevering hier terug

Hoe is het nu met Louise? (4 maanden later)

"Het gaat ok met mij. Het gesprek met Berthold heeft niet direct geleid tot het oplossen van het probleem. Ik vind het nog steeds erg moeilijk om op tijd naar bed te gaan. Het heeft er wel voor gezorgd dat ik er makkelijker over ben gaan praten. Door het gesprek ben ik er met andere ogen naar gaan kijken (minder schaamte) en mede doordat vrienden de (wan)hoop in mijn stem hoorden heb ik het gevoel gekregen dat er meer begrip is. Al met al voelt het gesprek als dat ik weer een stukje verder ben gekomen op mijn reis om mijn gedrag te veranderen. Inmiddels ben ik in gesprek met een organisatie voor psychologische hulp om (hopelijk) de laatste stappen te zetten."

Sabrina uit aflevering 55 - Gedoe met mijn moeder

Sabrina (39) en haar moeder houden van elkaar, maar toch loopt hun relatie soms stroef. Haar moeder heeft vaak heftige meningen en emoties. Sabrina is een stuk genuanceerder. Ze begrijpen elkaar daardoor niet en dat botst.

Klik hier om de aflevering terug te luisteren

Hoe is het nu met Sabrina? (3,5 maand later)

"Ik was heel blij met het gesprek met Berthold. Ik heb in het begin een paar keer heel bewust geoefend met mijn moeder in een gesprek [red: met spiegelen van haar moeders gedrag]. Het gekke vond ik dat mijn moeder er eigenlijk amper op reageerde, ze zei gewoon iets van 'inderdaad ja', en vertelde weer verder. Ik had dus een reactie verwacht van "doe niet zo nep, of doe niet zo overdreven", want het voelde voor mij echt super overdreven. En het kostte mij echt al mijn energie. Daarna heb ik het nog een paar keer geprobeerd in een telefoongesprek, maar ik merkte dat mijn energie daarna op was... dus eerlijk gezegd ben ik er bij m'n moeder mee gestopt, heel af en toe probeer ik nog iets heel kleins.

Toen de podcast uitkwam heb ik hem aan haar laten horen, ze wilde er graag nog een keer over praten met mij, maar dan moest ze er eerst goed over nadenken...dus mijn angst is dat het dan een heel zwaar beladen gesprek wordt. Maar ja, dat zien we dan wel weer.

Ik heb de technieken ondertussen wel heel goed kunnen toepassen in mijn werk en zelfs ook met vriendschappelijke relaties. Ik moet zeggen dat ik daar erg blij mee ben! Het voelt namelijk heel fijn om in een gesprek waarin ik merk dat de ander heel veel ruimte inneemt, door een sterke mening te ventileren bijvoorbeeld, dat ik dan op even krachtige manier zeg hoe ik er zelf over denk. En dat lukt ook heel goed op een luchtige manier. Ik leerde dus ook dat mensen dat meestal niet doen om mij te overtuigen, of om mij aan hun kant te krijgen, maar gewoon omdat het iets is wat hem/haar op dat moment bezig houdt. Dat was best wel een eye-opener voor mij, dat ik mij vaak toch onbewust verantwoordelijk voel voor een gesprek, en dat dat dus ook van mij heel irritant kan zijn!

Ik denk dat dit toepassen bij mijn moeder nog een stapje te ver is, er zitten toch teveel andere issues onder waardoor het me niet goed lukt. Maar ik ben het boek aan het lezen en voel me nu al als persoon echt steviger in m'n schoenen staan. Dank je wel daarvoor!"

Naisha uit aflevering 53 - Kind uit vorige relatie

In deze laatste aflevering van seizoen 5 gaat Naisha (29) in gesprek met Berthold. Ze is nu 5 jaar samen met haar vriend en ze hebben samen een zoon. Haar vriend heeft echter ook een dochter uit een vorige relatie. Elke zondag gaat hij naar zijn dochter toe. Dat bezoek vindt altijd plaats bij zijn ex thuis. Want zo wil zijn ex dat. Naisha heeft daar grote moeite mee.

Klink hier om de aflevering terug te luisteren

Hoe is het nu met Naisha? (2,5 maand later)

"Het gaat eigenlijk wel een stuk beter. Toen ik de podcast-opname terugluisterde vond ik het nog heel heftig, maar naarmate de tijd verstrijkt en ik vaker naar de opname luister, kan ik het wel beter een plek geven. Mijn coach heeft er ook naar geluisterd en samen gaan we kijken wat er nog meet onder de stenen ligt. Dus daar ben ik ook heel benieuwd naar.

De weken na het gesprek heb ik wel geleerd om er zelf iets luchtiger mee om te gaan. Ik heb er een beetje een grapje van gemaakt. Nu schreeuw ik iedere zondag tegen mijn vriend 'Ik laat je los, ik laat je los!'. Daar moet hij wel heel erg om lachen. We vinden het allebei fijn dat ik er wat losser mee om kan gaan, dus de situatie is wat kalmer geworden.

Voor mijn vriend waren dingen wel herkenbaar. Hij herkent dat ik graag de controle wil houden over dingen. In mijn omgeving heb ik het nog niet echt gedeeld, maar de mensen die het toevallig tegenkwamen vonden dat ik heel moedig was."

Maurits uit Aflevering 52 - Te hard werken

Maurits werkt met veel plezier en passie als zelfstandig therapeut. Hij vindt het belangrijk om altijd klaar te staan voor zijn cliënten en daardoor werkt hij vaak volle en lange dagen. Hij dreigt daar zelf alleen wel aan onderdoor te gaan. En zijn gezin is er ook niet altijd blij mee. Waarom blijft hij dan toch zo hard werken?

Klik hier om de aflevering terug te luisteren

Hoe is het nu met Maurits?

"Het was een plezier om met Berthold in gesprek te zijn. Ik vond het fijn om iemand te ontmoeten die het zelfde tempo van praten en denken heeft. Het was leuk om zo snel de diepte in te duiken.

Bij het terugluisteren van het gesprek viel het me op hoe snel we weer bij mijn bekende thema uitkomen. Een patroon dat ik herken bij mezelf van andere situaties en momenten in mijn leven. "Oja, dit is wat ik altijd doe en het gebeurt bij dit probleem weer".

Ik kan echt merken dat dingen anders zijn. Ik kan er makkelijker voor kiezen om goed te zorgen voor mezelf. Een belangrijke kernopmerking van Berthold die rond blijft zingen is: een 'nee' tegen het een, is een 'ja' tegen het ander. Dat werkt natuurlijk zo naar andere mensen, maar ook naar mezelf. Als ik ergens 'nee' tegen kan zeggen, ben ik ook beter voor mezelf bezig en daarmee weer beter voor anderen.

En dat is misschien niet altijd zichtbaar voor anderen, maar er zit nu veel meer ontspanning bij mij."

Manon uit aflevering 49 - Dochter met een beperking

Manon heeft een 13-jarige dochter met een verstandelijke beperking. Haar dochter heeft constant zorg nodig en dat gaat vaak gepaard met veel weerstand. Vanuit haar dochter, maar ook van de maatschappij. Als Manon heel eerlijk is, geniet ze niet van het moederschap. En ze voelt zich behoorlijk eenzaam in haar strijd. Waarom kan ze niet 'gewoon' die liefdevolle moeder zijn die haar dochter verdient?

Klink hier om de aflevering terug te luisteren

Hoe is het nu met Manon? (3 maanden later)

Tijdens het gesprek zag ik in dat ik mijn dochter er een probleem bij gaf. Omdat ik mijn teleurstelling op haar botvierde. Het deed me zo'n pijn toen ik me dat realiseerde, dat mijn houding naar haar 180 graden is gedraaid.

Hierdoor is er veel meer ontspanning ontstaan. Deze verandering is ook voor haar merkbaar. Onlangs vertelde ze tegen mijn zus: "het is veel leuker thuis nu, we maken geen ruzie meer en ik mis mama als ze er niet is.

Het gesprek met Berthold is dan ook een keerpunt waar ik zeer dankbaar voor ben. Tussen de opname en uitzending heb ik niemand verteld dat ik mee deed met de podcast. Ik vond het zo spannend en ik had geen idee hoe het zou uitpakken.

Na de uitzending ontving ik superveel mooie, open en eerlijke verhalen van ouders met een soortgelijke situatie. Dit heeft me enorm geholpen. Waardoor ik meer uit mijn schulp ben gekropen. Ik heb de podcast zelfs actief aan een aantal mensen laten horen. Wat heel interessant voor mij was, is dat deze mensen mij vertelde dat ze onze situatie daardoor veel beter begrepen en aangaven dat ze voorheen niet door hadden hoe zwaar aan onze kant kan zijn.

Wat me ook heeft geholpen is dat Berthold mij vertelde hoe ik wel met in contact en in gesprek kan blijven met mensen, door te benoemen hoe verdrietig en lastig de situatie kan zijn zonder veel details over het onderwerp te geven. Een soort van shit punt.

De dynamiek in ons gezin is meer ontspannen geworden. Het probleem en het verdriet is er nog steeds, maar de hete angel lijkt eruit te zijn. Deze winst had ik voor het gesprek niet haalbaar verwacht.

Ik wil iedereen bedanken die de moeite heeft genomen om mij te schrijven en hun verhaal met mij te delen. Want deze warme stroom aan reacties voelde ik me alsmaar bevestigd en dit heeft zeer zeker ook bijgedragen aan mijnv eranderde houding.

Ik vocht altijd tegen mijn pijn en gemis, maar door zoveel mooie verhalen te lezen realiseerde ik me dat het vechten niet helpend is. En ik voelde me daardoor niet meer alleen staan, wat ik voorheen wel voelde in mijn eigen omgeving.

Ik heb alle mails bewaard en ik hoop ooit aan iedereen iets terug te kunnen sturen. Al met al een zeer geslaagd gesprek en heel dankbaar voor de reacties van de luisteraars. Heel veel dank aan Berthold en aan zijn team.

John uit aflevering 48 - Moeite met autoriteit

Luister hier de aflevering terug.

Hoe is het nu met John?

"Toen ik het gesprek met Berthold in ging dacht ik dat ik een probleem had met autoriteit, maar gaande weg het gesprek kwamen we tot de conclusie dat ik erg oprecht en eerlijk ben en dat ik dit, misschien iets te veel, uit in mijn werkomgeving. Hierdoor liep ik tegen dingen aan waarvan ik dacht “Hé dit heeft met autoriteit te maken’’ terwijl het eigenlijk om iets anders ging. In plaats van mijn extreme oprechtheid als probleem te bestempelen zag Berthold het als een talent, en ik moet zeggen dat ik dit inmiddels ook als talent heb omarmd. Ik geef nu zelf leiding aan een groep mensen en ik moedig hen ook heel erg aan om maar vooral heel erg eerlijk te zijn. Ze hoeven niet bang zijn om verkeerde dingen te zeggen ik hoop zelfs dat ze verkeerde dingen zeggen zodat we daar dan samen over kunnen verder sparren. Alhoewel ik nu in een positie zit waar ik op mijn woorden moet letten zal ik wel altijd eerlijk en oprecht blijven."

Imme uit aflevering 45 - Faalangst op het werk

Klik hier om de aflevering terug te luisteren

Hoe is het nu met Imme? (6 maanden later)

"Ik kwam er in het gesprek achter dat dit eigenlijk nooit over gaat. Want wanneer ben ik dan eindelijk wél goed genoeg als fotograaf? Ik zal altijd beter willen zijn. Dus er is geen knop waar ik op kan drukken zodat het hele probleem is opgelost. Het heeft me rust gegeven om dat in te zien.

En door te accepteren dat dat oordeel toch wel bij me blijft, voel ik juist meer rust om lekker te mogen prutsen. Ik mag mislukken en oefenen. Ik mag mezelf daar de ruimte voor geven.

Dus als ik in paniek schiet of als ik me afvraag of ik het wel goed genoeg doe, dan probeer ik even stil te staan en te lachen om mezelf: "oh haha, ik doe het weer". Accepteren dat ik mag mislukken en prutsen.

Ik heb nu met een aantal collega fotografen een groep opgericht om elkaar feedback te geven, te leren van elkaar en ervaringen uit te wisselen. Want je bent als fotograaf veel in je eentje aan het werk, dus op deze manier kunnen we toch meer delen in een veilige omgeving. Dat geeft me ook meer zekerheid."

Marieke uit aflevering 44 – Ik kan geen geld uitgeven

"Na mijn gesprek met Berthold en nadat ik de podcast zelf nog meermaals heb teruggeluisterd besefte ik dat ik inderdaad graag de controle heb en dat de wereld, helaas, eenmaal niet controleerbaar is. De discussies die ik met mezelf voerde, en soms nog voer, voorafgaande een uitgave zijn nu veel korter geworden. Ik ga nog steeds wel eens lopen in plaats van met de bus of ontzeg mezelf andersoortig comfort maar dit kan ik nu eerder van mezelf accepteren. Wat mij verder heel erg is bij gebleven is het voorbeeld van het dure bord spaghetti op vakantie. Als je op dat soort “speciale” dingen wil gaan besparen kan dat wel écht iets zijn waar je later spijt van krijgt. Zo was ik laatst met een vriendin op pad en hebben we een high tea besteld met alles er op en eraan. Normaal had ik dit best lastig gevonden en zonde van het geld, maar ik heb er op dat moment bewust voor gekozen het toch te doen. Die dag is er nu in mijn herinneringen echt eentje met een gouden randje."

Jaap uit aflevering 43 - Waar leef ik voor?

Hoe is het nu met Jaap?

Luister de aflevering hier terug.

"Mijn gesprek met Berthold had eigenlijk als conclusie dat ik meer voor mezelf moet kiezen. Toch zijn er meerdere redenen waarom dat nog niet helemaal gelukt is. Ik ben mij wel veel bewuster geworden van de drang die ik heb om mensen te helpen. Ik begrijp nu waar mijn slechte gevoel vandaan komt als iemand mijn hulp afslaat. Dit gevoel bleek meer te liggen bij mijn drang om te helpen dan bij de waardering of de instelling van de ander. Toch heb ik gemixte gevoelens over mijn gesprek met Berthold aan de ene kant was het aangenaam en het had een verrassende invalshoek maar aan de andere kant zal het ook nog enige inspanning kosten voordat ik in een situatie kom waarin ik het mij kan veroorloven om écht voor mijzelf te kiezen."

Naomi uit aflevering 42 – Te laat reageren op appjes

"Mijn gesprek met Berthold en ook de gesprekken die ik daarna over de podcast heb gehad met mensen in mijn omgeving hebben zeker wel wat veranderd. Al moet ik bekennen dat het probleem nog niet opgelost is, er is ook nu nog iemand op wie ik al maanden moet antwoorden. Bij deze persoon heb ik nu al weer zo lang niet gereageerd dat het gevoel van schuld zich weer heeft opgebouwd en dat dit weer een blokkade is geworden. Toch merk ik wel dat dit gevoel veel minder snel ontstaat en dat ik ook sneller die neerwaartse spiraal kan doorbreken. Ik vind het ook niet erg dat het probleem nog niet helemaal weg is dit geeft mij juist mooi de gelegenheid om te blijven oefenen. Door mijn gesprek met Berthold ben ik er achter gekomen dat achter dit relatief kleine probleempje een veel groter patroon schuil ging van overmatig schuldgevoel. Misschien is de grootste les die ik heb overgehouden aan het gesprek dan ook wel dat juist de kleine dingen van het leven grootse veranderingen teweegbrengen, en dat heb ik dan toch te danken aan de Omdenken podcast."

Marijke uit aflevering 40 – Je werk niet goed doen

"Tijdens mijn gesprek met Berthold over mijn werk in de jeugdzorg kwamen we tot de conclusie dat ik onbetrouwbaar ben. En dat is pijnlijk, want als perfectionistisch iemand wil ik eigenlijk heel erg betrouwbaar zijn. Ik moest mijn eigen onbetrouwbaarheid gaan omarmen en dat was erg lastig voor mij. Gelukkig kon ik er wel met humor naar kijken, maar toch bleef het een beetje knagen. Op een gegeven moment voelde ik heel sterk dat het gewoon niet bij mij paste en heb ik mijn werk opgezegd. Ik heb nu mijn eigen praktijk opgezet en ik hoop dat ik daar wel heel erg betrouwbaar in kan zijn en vooralsnog voelt dat echt super goed."

Sanne uit aflevering 39 – Bang om fouten te maken

"Toen Berthold mij vroeg wat ik nou zo erg vond aan fouten maken kwam ik niet verder dan dat ik het gewoon echt vreselijk vind als andere mensen mij zien prutsen. Berthold liet mij inzien dat het probleem misschien wel meer lag bij hoe ik mezelf afkeur. Iedere keer als ik nu voor een spannende opgave sta zeg ik hardop tegen mezelf dat ik gewoon fouten mag maken. En al gaat er iets fout ik ga er niet dood aan, inmiddels kan ik er dan zelfs wel om lachen. In het begin was al dat gepruts nog erg beladen voor mij maar ook dat wordt steeds minder. Het idee dat alle ogen op mij gericht zijn heb ik nog wel, en ik denk dat dit misschien ook altijd wel zal blijven, maar het lukt mij steeds beter om deze gedachte te accepteren. Ik ben Berthold heel erg dankbaar dat hij mij heeft geholpen in te zien dat het oplossen van een probleem eigenlijk niet meer is dan een kwestie van loslaten. Iedereen maakt af en toe een fout en dat geeft helemaal niks. Ook prutsers zijn namelijk leuke mensen."

Femke uit aflevering 38 – Eindeloze lijst taken

"Ik vond het een heel leuk en prettig gesprek. Het heeft me echt aan het denken gezet op dat moment al, maar ook daarna. Wat me ongelooflijk veel inzicht heeft gegeven, is dat ik het ook gewoon leuk vind om die taken te doen. Ik heb geleerd dat ik ook voor mijn hobby, zoals een tuintafel opknappen, tijd mag vragen ondanks dat de hobby van mijn man misschien ‘leuker’ klinkt. Ik kan nu ook beter op de bank gaan zitten en de boel even de boel laten. Het probleem is niet ineens opgelost maar het gesprek heeft mij wel het inzicht gegeven vanuit welk perspectief je naar dat probleem kan kijken. Nou en het probleem van het randje achter de keuken heb ik intussen ook opgelost, want we hebben gewoon een ander huis gekocht en ik hoop vurig dat daar niet ook zo een randje zal zitten. Ik moet nog wel mijn best doen om niet te verzuipen in al die taakjes maar dat lukt aardig moet ik zeggen, dus ik wil jullie en Berthold erg bedanken voor het gesprek."

Leonie uit aflevering 34 – Werk geeft geen voldoening

"Ik vond het gesprek met Berthold erg prettig, het lukte hem heel goed om naar de dingen te vragen waar het echt om draaide. We kwamen er achter dat mijn onderliggende probleem eigenlijk was dat ik het eng vond om te stoppen met mijn werk omdat ik niet precies wist wat er zou gebeuren als ik dat zou doen. Uiteindelijk heb ik de keuze gemaakt om mijn baan op een basisschool nog wel even te houden, maar wel met de deadline dat ik aan het eind van het schooljaar zou stoppen. Ik kwam er met de tijd achter dat de opvoedkant beter bij mij paste dan de onderwijskant van mijn baan. Ik ben dus op zoek gegaan in de richting van opvoedkunde. Ik heb mij ingeschreven voor de pre-master orthopedagogiek en zit nu op driekwart van het studiejaar en tot nu toe heb ik alle vakken gehaald. Als ik mijn master heb behaald dan kan ik op een middelbare school gaan werken en mij bezig houden met dat waar mijn passie echt ligt, de leerling als persoon."

Max uit aflevering 33 – Vader-zoonrelatie

"In het begin van mijn gesprek met Berthold merkte ik dat we niet helemaal kwamen waar we moesten zijn, maar gelukkig kwamen we uiteindelijk samen toch tot een heel mooi, en voor mij ook verrassend, inzicht. Het gesprek dat ik met mijn vader zou gaan voeren heeft nog geen plaats gevonden. Toch is er ook zonder dat gesprek al wel wat veranderd in de relatie met mijn vader. Ik ben namelijk heel anders naar hem en de situatie gaan kijken. Ik heb het wat meer geaccepteerd. Ik probeer de dingen die ik heb geleerd van Berthold, zoals het spiegelen, ook toe te passen. Ik probeer verschillende reacties op mijn vader en zie ook dat dit tot een andere uitkomst leidt. Het is een kwestie van testen en kijken wat werkt en daar dan aan vast houden. Ik ben wel zeker nog van plan het echte gesprek met mijn vader aan te gaan. Ik ga binnenkort even alles voor mezelf op een rijtje zetten en dan het gesprek houden."

Maxime uit aflevering 32 – Bang om iets te missen

"Ik heb een heel leuk gesprek gehad met Berthold, ik vind het gewoon een hele fijne vent. Hij kan goed naar je luisteren, heeft hele goede tips en stelt je erg op je gemak. Het liefst zou ik elke week bij hem terugkomen om al mijn andere problemen met hem te bespreken. Ik vond het wel lastig om de tips van Berthold in mijn dagelijks leven toe te passen. Toch voel ik mij wat de fomo betreft wel echt een stuk beter dan eerst. Ik kan de angst die ik heb om dingen te missen beter loslaten. Ik probeer mezelf wat rustiger te houden en dat lukt op zich wel. Ik ben dus erg positief over mijn eigen gesprek een eigenlijk over al jullie podcasts. Het is gewoon zo herkenbaar allemaal en uiteindelijk zie je gewoon dat heel veel problemen toch allemaal een beetje met elkaar samenhangen. Ik dacht altijd dat ik de enige was met dat soort dingen en om dan te horen dat andere mensen dit ook hebben is heel erg fijn."

Tessa uit aflevering 31 – Omgaan met blessures

"Toen ik twee weken geleden een blessure aan mijn elleboog opliep had ik de kans om mijn nieuw geleerde skills in de praktijk te brengen. Ik ben zeker wel gefrustreerd geweest door die blessure, maar kon het nu wel anders aanpakken dan ik voor mijn gesprek met Berthold zou hebben gedaan. Ik heb door het gesprek niet alleen geleerd hoe om te gaan met blessures ik heb er nu ook een nieuw motto bij. ‘It is all part of the plan’, het hoort er allemaal bij. Alle tegenslagen maar ook alle prestaties, groot en klein. Op die manier ben ik eigenlijk gaan kijken naar hoe ik mijn handbalcarrière het beste voort kan zetten, maar ook op school en in mijn omgeving pas ik dit motto nu toe. En wat ook nog super leuk is ik heb heel veel reacties gekregen van mensen uit mijn omgeving die ook iets hadden geleerd van mijn gesprek met Berthold. Dat vond ik ook wel een bijzondere ervaring en ik vind het dus heel leuk en fijn dat ik het zo heb mogen doen."

Leonie uit aflevering 30 – Bang voor de email

"Mijn gesprek met Berthold heb ik als enorm interessant en verhelderend ervaren. Mijn probleem was dat ik mails niet durfde te openen. Ik vertoonde dus uitstelgedrag, zeker als het ging om mails van mensen die ik hoog in aanzien heb. Of zoals Berthold ze vattend noemde ‘slimme mensen’. Ook in gesprekken met deze slimme mensen was ik zo erg bezig met niet door de mand vallen dat ik juist met die poging om niet dom over te komen het tegenovergestelde bereikte. Ik ben nu in een gesprek veel meer bezig om echt te luisteren en als ik het niet snap meteen die vraag te durven stellen. Ik heb geleerd dat mensen die vragen stellen juist laten zien dat ze geïnteresseerd zijn en dat ze het wíllen begrijpen. Ik heb het advies van Berthold ten harte genomen en ben ook in de praktijk aan het oefenen. Ik doe nu de lastige klussen en lastige mails eerst zodat de rest van de dag alleen maar makkelijker en leuker is."

Tom uit aflevering 28 – Ik ben een sukkel

"Uit mijn gesprek met Berthold kwam naar voren dat ik mezelf als een ontzettende mislukkeling en sukkel zie als er een heel klein iets fout gaat. We zijn nu een hele tijd verder en ik voel me nog steeds een sukkel en dat bedoel ik eigenlijk heel positief. Het is namelijk heel simpel; ik heb de sukkel in mezelf omarmd. Ik heb nog steeds dezelfde ervaring als toen, er gaat iets kleins fout en het dreigt direct mijn humeur te verpesten. Maar nu kan ik van mezelf accepteren dat dat nou eenmaal hoort bij een sukkel zijn en dat relativeert de boel ontzettend. Eerder wilde ik heel graag meer gitaarspelen maar liet ik dat altijd veel te lang liggen. Inmiddels ben ik zover dat ik weer in een band ga spelen en daar heb ik ontzettend veel zin in. Ik wil Omdenken onwijs bedanken voor het gesprek van toen. Het heeft mijn ogen geopend, maar goed, aan de andere kant, een sukkel zou helemaal niks met dit gesprek doen en ik heb er wel iets mee gedaan. Dus ja, of ik nou een sukkel ben, ik weet het nog steeds niet. Ik ben er in ieder geval trots op."

Stephanie uit aflevering 27 – Zwalkende carrière

"Door de podcast heb ik ingezien dat ik heel veel keuzes maakte op basis van angst en vooral wat anderen van mij zouden vinden. Ik heb de tijd genomen om met verschillende mensen hierover te praten en bij mezelf na te gaan wat er allemaal goed ging in mijn leven en wat niet. Ik heb toen de keuze gemaakt om ontslag te nemen bij mijn vorige baan en een punt achter mijn relatie te zetten. Dit zijn twee hele grote keuzes geweest voor mij waar ik heel trots op ben. Toen de podcast online kwam vond ik dat best wel spannend. Ik heb de aflevering uiteindelijk gedeeld op mijn Instagram en kreeg tientallen reacties van mensen van mijn leeftijd die min of meer het zelfde probleem hadden en mijn verhaal als een soort ‘eye opener’ zagen. Ik ben zelf echt beter geworden van het gesprek en een aantal mensen om mij heen ook en daar ben ik heel trots op. Dus dankjewel Omdenken voor deze kans."

Charlotte uit aflevering 24 – Gamende zoon

"Ik kan je vertellen dat het ontzettend goed met mij gaat en dat het gesprek met Berthold mij heel erg heeft geholpen. Ik laat mijn zoon nu losser en vrijer ook al vind ik dat als persoon en als moeder soms wel lastig. Ik merk dat doordat hij de vrijheid krijgt om zelf invulling te geven aan zijn tijd en zelf verantwoordelijkheid te nemen voor zijn schoolwerk de resultaten ook gewoon beter zijn. Ik heb door het gesprek ingezien dat het bij mij vooral ging om de controle die ik als moeder blijkbaar gewoon graag wil hebben en niet zozeer of mijn zoon wel of niet een verantwoordelijkheidsgevoel heeft. Dus ja hij gamet nog altijd en ik vind het nog steeds soms toch iets te veel, maar ik kan hem daar in vrij laten. Ik wijs hem op zijn verantwoordelijkheden en ik geef aan wat verstandig is en wat niet, maar hij moet daar zelf mee omgaan en er een weg in vinden."

Rob uit aflevering 22 – uitdaging in je werk

"Ik heb mijn gesprek met Berthold als enorm prettig ervaren. Die man is gewoon een ontzettende toffe en inspirerende gesprekpartner en ik vind het ontzettend gaaf om te sparren over dit soort onderwerpen. Inmiddels ben ik geswitcht van baan. Ik werk nu dichter bij huis in een hele vette functie met minder druk en minder stress. Ik heb het gevoel dat ik op mijn werk de zaken goed onder controle heb en dat ik ook gewaardeerd word om wie ik ben en wat ik doe. Verder heb ik het saai zijn niet echt omarmd maar het kleine beetje chaos in mijn leven heb ik wél leren omarmen. Dit beetje chaos maakt mijn leven zo kleurrijk en stiekem heb ik het eigenlijk ook wel graag zo. Ik heb ook echt heel veel reacties gehad van vrienden, bekenden en collega’s. Dat vond ik echt gaaf om te horen omdat je jezelf toch kwetsbaar opstelt en moet blootgeven in zo een gesprek. Misschien dat ik met mijn gesprek ook andere wel aan het denken heb kunnen zetten die met het zelfde probleem zitten en dat is toch wel heel vet hè?"

Babette uit aflevering 19 – Ik weet niet wat ik wil

"Mijn gesprek met Berthold vond ik heel interessant. Ik had nog nooit zoiets gedaan en het feit dat we samen mijn probleem hebben omgedacht heeft mij veel gebracht. Na het gesprek kon ik licht over mijn problemen nadenken in plaats van alleen maar denken dat ik toch niet wist wat ik wilde. Mijn coschap heb ik afgemaakt, mijn studie heb ik afgerond en mijn diploma heb ik gehaald. Ik ben nu dus officieel dokter. Het eerste halfjaar na mijn afstuderen ben ik op reis gegaan om alles even te laten bezinken en te bedenken wat ik nou precies wilde. En hoe langer ik weg was des te meer ik het hele dokter zijn weer zag zitten. Inmiddels ben ik terug en over twee weken begin ik met mijn eerste baan als dokter. Waarschijnlijk is dit heel iets anders dan Berthold had verwacht en ik heb hiermee ook mezelf zeker verrast. Ik wil eigenlijk heel graag huisarts worden op dit moment. Om daar te komen ga ik eerst een tijdje aan het werk en dan ga ik op een gegeven moment solliciteren voor de huisartsenopleiding."

Marieke uit aflevering 17 – Blij kunnen zijn

"Sinds mijn gesprek met Berthold gaat het erg goed met mij. Ik merk dat ik vooral veel zelfopgelegde reserves heb kunnen afbouwen. Ik had bijvoorbeeld een rem op mijn eigen blijdschap gezet omdat ik dit eigenlijk altijd wilde delen, als ik in mijn eentje blij was vond ik dit snel onvoldoende. Een mens is niet gemaakt om alleen te zijn en samen is alles leuker waren twee diep ingesleten overtuigingen die ik in de weken na het gesprek heb los kunnen laten. Voor iemand zoals ik, die vind dat ze vooral haar eigen boontjes moet doppen, was de directheid van Berthold heel verhelderend en behulpzaam. Ik hoor hem nog regelmatig in mijn herinnering zeggen; “Wil je daar dan eens mee stoppen.’’. Geen omfloerst advies gewoon hoe het is, daar ben ik Berthold diep dankbaar voor. En als ik op een vrolijk moment toch nog voel dat ik mijn blijdschap moet delen dan deel ik het gewoon met het universum, als een briesje in de lucht. Wie weet wie het dan nog weer kan inademen en waar dat dan weer goed voor kan zijn."

Marleen uit aflevering 16 – Samengesteld gezin

"Ik vond het heel leuk om met Berthold in gesprek te gaan over mijn Punica-oase. Op het moment is dit nog best wel een dingetje. In november is mijn moeder overleden en een halfjaar daarvoor waren mijn schoonmoeder en schoonzus al overleden. Wij zijn dus in een nogal gekkig jaar beland. Grappig is wel dat door deze gebeurtenissen de zaken rondom de pubers en mijn streven naar een punica-oase even niet van belang zijn geweest. Op dat vlak is het dus een tijdje eigenlijk best okay gegaan. Totdat mijn dochters een clash hadden met hun vader waardoor ze daar nu niet meer naar toe gaan. Mijn man en ik merken dat wij dat toch ook wel lastig vinden, wij hadden natuurlijk een tweewekelijks oplaadmomentje om even samen de boel de boel te laten en dat is nu weg. Hierdoor is onze balans een beetje weg en zijn we nog hard op zoek om dit terug te vinden."

Paul uit aflevering 15 – Boeken uitlezen

"Ik vond het gesprek met Berthold een prettig gesprek waar ook wel een flinke vaart in zat. Het was toch ook wel erg confronterend voor mij om voor de spiegel te staan en te zeggen: ‘’ ik ben een slappeling’’ . Dat was erg lastig en ook wel pijnlijk, maar ik merk wel dat ik dat deel van mij nu een soort van kan accepteren. Ik merk nog wel regelmatig dat ik te hoge eisen aan mezelf stel die ik dan vervolgens niet kan waarmaken. Toch is het nu ook wel veel meer een keuze geworden of ik de dingen af maak of niet, wel grappig dat ik daar dan 68 voor moet worden. Het gesprek ging oorspronkelijk natuurlijk over het lezen van een boek. Op het moment dat ik dit schrijf zit ik op de camping en het boek dat ik al jaren meenam maar nooit uitlas heb ik een tijd geleden maar weggegooid. Wel heb ik nu wat andere boeken meegenomen en mijn eerste boek, een detective, heb ik inmiddels uitgelezen. Dat was erg lekker om te doen, dus dat is een winst voor mij."

Mariëlle uit aflevering 14 – Moeite met kiezen

"Ik vond het heel erg leuk dat het gesprek bij Berthold thuis was, dat gaf mij direct een heel vertrouwd gevoel. Mede daardoor merkte ik ook dat het lukte om al vrij snel bij de kern van het probleem te komen. Het gaat nu goed met mij. Ik heb mijn baan inmiddels opgezegd dus je kan wel stellen dat ik weer keuzes durf te maken. Ik ben nog steeds wel geneigd om veel aan te pakken, maar goed, dat weet ik nu van mezelf en daar kan ik dus ook rekening mee houden. Ik ben ook wel wat liever voor mezelf geworden in de zin dat ik niet meer alles tot in de perfectie moet doen. Ik kan nu ook meer genieten van de echte clichés, dus het samen zijn met mijn familie, de zon en mooie gesprekken met vrienden. Het niet kunnen kiezen was voor mij ook een strategie om nergens aan te hoeven conformeren, om ook mezelf niet kenbaar te hoeven maken. Nu ik dat wel steeds meer kan en ook wil heeft het zeker verandering gebracht in mijn contact met de medemens.

Marjolijn uit aflevering 10 – Wees eens gedreven!

"Ik heb mijn gesprek met Berthold als heel leerzaam ervaren en ik neem de lessen uit het gesprek echt nog dagelijks mee, er zit zelfs een post-it op mijn computer met daarop een reminder om meer aan het gevoel van de ander te denken en niet alleen in mijn eigen gevoel te blijven. Ik denk dat het gesprek mij echt heeft geholpen om sneller een fijne samenwerking op te kunnen zetten zonder dat daar eerst een soort conflict aan vooraf moet gaan. Ook al was ik waarschijnlijk zelf grotendeels de oorzaak van het conflict."

Annemaria uit aflevering 9 – Ik kan niet koken

"Voor mijn gesprek met Berthold was ik een beetje sceptisch en heb ik wel wat moeite moeten doen om er met een open blik in te gaan. Ik geef zelf ook trainingen maar ik kon de denkwijze van Berthold totaal niet volgen. In het begin was het probleem dat ik niet kon koken en als een soort judogreep bracht hij dat probleem heel snel tot de kern. Het koken was voor mij een symbool voor gezelligheid, iets dat in mijn leven een beetje ontbrak omdat ik pubers heb die nou eenmaal vaak chagrijnig zijn. Berthold leerde mij dat dit iets is wat ik maar gewoon moet proberen te accepteren. Dat kleine gesprekje van nog geen half uur heeft echt belachelijk veel effect gehad want ik ben vervolgens eigenlijk gewoon alles een beetje langs die lat gaan leggen. Ik ben inmiddels 16kg afgevallen, ik ben een stuk blijer en ik kan de puberwereld wat beter accepteren. Ik heb de podcast alleen nog niet terug durven luisteren omdat het voor mij haast iets magisch had. Misschien is dat ook juist wel mooi dat ik niet eens meer weet wat er precies is gezegd."

Xander uit aflevering 7 – Ongewenst single

"Terugkijkend op mijn gesprek met Berthold viel het mij op dat de confrontatie met het feit dat ik heel veel voor andere zorg maar daar mezelf mee te kort doe iets is wat toch harder is binnengekomen dan ik had verwacht, ondanks dat ik dit al wel wist van mezelf. Ik heb gemerkt dat ik, als empaat, heel veel geef maar naar verhouding te weinig neem. Hiermee kan ik niet alleen mezelf maar ook de ander tekort doen omdat ik de ander niet de gelegenheid geef iets terug te geven. Ik ben hier op mijn eigen mee aan de slag gegaan, niet binnen een zwaar therapeutisch kader maar door de opleiding NLP practitioner te gaan doen. Met andere woorden het gesprek met Berthold heeft er voor gezorgd dat ik verder ben gegaan met zelfontwikkeling en daar ben ik heel dankbaar voor. Ik heb mezelf beter leren kennen, ben mij bewuster van mijzelf en kan mijn grens beter aangeven en vanuit die positie is het ook makkelijker om een relatie aan te gaan."

Esther uit aflevering 6 – Zeeën van tijd

November 2018:

"Ik vond het heel erg leerzaam en leuk om samen met Berthold om te denken en mijn probleem te tackelen. In het gesprek kwam naar boven dat mijn probleem met zeeën van tijd eigenlijk veel dieper lag. Verder gaat het nu heel goed met mij, na het gesprek ben ik begonnen met mediteren, dit had ik van mezelf als nuchtere Rotterdamse nooit verwacht. Wat helemaal geweldig is is dat ik sinds ongeveer drie maanden geen hoge bloeddruk meer heb waardoor ik ook geen tabletten meer hoef te slikken. Ik heb zo veel meer energie wat erg fijn is."

Update: maart 2023

"Ik zag dat jullie updates geven en ik wilde jullie laten weten dat het -nog steeds en steeds- 🤩 beter met me gaat.

Sowieso ging het dus fysiek gelukkig steeds beter. De basis van alles. En nu zet ik door als DJ Je Moeder! Helemaal geen medicatie meer. Zo bijzonder. Echt het zelfhelend vermogen van mijn lichaam aangezet.

De podcast heeft mij toen aan het denken gezet. Berthold en jullie erbij als team zijn écht goed in wat jullie doen. Hulde daarvoor.

Deze zomer sta ik als DJ Je Moeder op Zwarte Cross en Solar. Zo leuk! En ik heb meer staan… Alle inspanningen werpen zijn vruchten af. Maar natuurlijk zijn er hier ook weer zaken om om te denken.

Hoe regel ik als 58-jarige vrouw optredens?

Uiteraard word ik wel ‘geskipt’. Maar ja, what’s new. Enorme competitie in de DJ-wereld en een apenrots, daarom heb ik straks bijvoorbeeld voor het eerst een eigen avond in Sexyland!

Verder start ik met spreken over alles wat ik heb meegemaakt en doe; mijn hart volgen en feel the fear and do it anyway. Fuck them all. Als ik in een hoekje ga zitten huilen gebeurt er niks! Natuurlijk ben ik niet altijd on top of the world maar doe mijn best."

Eva-Linde uit aflevering 5 – Te hoge verwachtingen

"Ik vond het heel erg leuk en interessant om het gesprek met Berthold aan te gaan. Ik heb er veel van geleerd en moet zeggen dat ik nu mijn verwachtingen van andere ook beter onder controle heb. Als ik nu terugblik zijn er zeker wel dingen veranderd, ik heb mijn verwachtingen van andere mensen los kunnen laten waardoor ik ook zelf veel beter in mijn vel zit. Hierdoor gaat mijn relatie gelukkig ook weer stukken beter."

Bert uit aflevering 4 – Problemen op werk

"Mijn gesprek met Berthold heb ik als een breekpunt ervaren in mijn problemen bij mijn toenmalige werkgever. Ik besefte dat ik de laatste 10 jaar die ik mag werken in een prettige en plezierige werksfeer wil doorbrengen. Zowel ik als mijn partner hebben inmiddels een nieuwe job gevonden en het mooie is dat we nu allebei weer met veel plezier naar ons werk gaan. Daarbij is het natuurlijk helemaal mooi dat we er beide ook financieel op vooruit zijn gegaan. Ik denk dat er veel mensen zijn zoals ik die te lang kiezen voor zekerheid ten koste van werkplezier. Ik zou nu tegen die mensen willen zeggen ‘kijk eens om je heen’ als je bent uitgekeken op je baan of op je werkgever, het werk ligt op dit moment echt voor het oprapen. Berthold en ook Nelleke wil ik via deze weg nogmaals bedanken voor het aanreiken van deze inzichten en bewustwording, bedankt!"

Karin uit aflevering 1 – Gedoe omarmen

"Tijdens mijn gesprek met Berthold bleek, hard gezegd, dat ik teveel bezig was met de vraag wat er mis wat met mijn dochter in plaats van de vraag wat er mis was met mij. Omdat ik zelf een pedagogische achtergrond heb ging ik er blindelings van uit dat ik precies wist hoe ik een kind moet opvoeden, dat dit dan niet lukte frustreerde mij enorm. Berthold liet mij inzien dat er niet één perfecte manier van opvoeden is en dat mijn reactie door, toch aan deze manier vast te willen houden, ook negatief effect op Puck kan hebben. Zij zou het gevoel kunnen krijgen nooit aan haar moeders verwachtingen te kunnen voldoen. Dat inzicht vond ik erg confronterend, hierdoor ben ik veel meer gaan kijken en luisteren naar wat zij nodig heeft en minder naar wat ik vind dat goed is. Het gaat nu gelukkig een stuk beter tussen mij en mijn dochter ook deels omdat zij inmiddels de diagnose ADHD en autisme heeft gekregen. Als je zonder verwachtingen en open en eerlijk kunt kijken naar je kind dan kun je denk ik veel meer bereiken in je relatie."